ağıt-
Hep bir yerlere gidecekmiş gibi yaşadı: Okunaksız, düzendışı, tedirgin .
Bir gün baktı ki bu dünya göze-göz, dişe-diş ; Bir gün baktı ki bu dünya yaşanmıyacak kadar güzel
Silip ak kağıtlarda yazılmış sabahlarını, akşamları,
Bir büyük deniz düşünerek sustu
Artık sana şiir yok. Artık hiç kimselere yok.
Şimdi bir nehirde gidiyor kara şapkası...