Serkan TUNALI
@Serkantunali006
Lisans
Ankara
Ankara
9 okur puanı
Mart 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Ayrımcılığa HAYIR !
Merhaba sevgili dostlar...Müsadenizle bir meramımı dile getirmek istiyorum.Henüz bu platformda yeni bir uye olsam da buradaki bir husus dikkatimi çekti.O da şu ki: Herhangi bir bayan üyenin, salt bayan olması baz alınarak ne paylaştığı, ne sıklıkla paylaştığı, paylaşımın muhtevasi ve mantıklı olup olmamasina bakılmaksızin her yazdığı adeta beğenilere boğdurulurken bir erkek üye velev ki bu üye bir de yeni üyeyse ne yazarsa yazsın bakılıp okunsa dahi ve dahi begenilse bile bir türlü beğeni almıyor.Burada hem kadınlar arası bir nevi feminist dayanişma,pozitif ayrimcilik soz konusu hem de kendi hemcinslerimin bayanlara olan zaafı gereği böyle bir durumun tezahür ettiğini düşünuyorum.Bunu soylerken asla kendi yazdiklarimin çok matah yazılar oldugunu kasdederek soylemiyorum.Bahsettigim şey umumi manada yapmış olduğum bir gozlemin neticesidir.Buna katilirsiniz, katilmazsiniz bu sizin bileceginiz birsey ve karariniza saygiliyim her daim ama bunlar da nacizane benim görüşlerimdir.Saygılar.
GEÇİYOR ÖMÜR
Akıp gidiyor her an
Ellerimden şu ömrüm
Bana rağmen, bana inat,
Son gaz ve son sürat.
Gökyüzunde kayan
Parlak yıldız misali,
Ne tutmak mümkün oldu
Ne de onu durdurmak.
Bir sermaye gibi ömür
Kullandıkca bitiyor
Yerine yenisini
Eklemek de olmuyor
Oysaki bitmedi daha
Yapılacak, edilecekler...
Yarım kaldı herşey
Tıpkı hayallerim gibi
" Hayatta öğrendiğim her şeyi 3 kelime ile özetleyebilirim:
HAYAT DEVAM EDİYOR."
Okur Takip Önerileri
DÜŞ İNCE
Yağmurluydu hava, birazcikta serin
Daldın düşüncelere derin mi derin.
Bindin ömür trenine başladı seferin,
Düşündün mü hiç geride, var mı eserin?
Varlığa sevinirken, yokluğa hep söylendin!
Başkasına salık verip kendini saldın.
Ne durdurak bildin ne de uslandın.
Varsa yoksa hep nefsim hep nefsim dedin.
Dilin kemiği yokmuş, söylendin durdun.
Bu iyiymiş şu kötü ayırdın böldün.
Ne helal tanıdın ne haram bildin.
Biriksin sermayem, hep yerim sandin !
Ölümü adı soğuk, tabi unuttun !
Unutunca, ölüm seni unutur umdun
Peşini bırakır Azrail sandın
Sandıkların hep öldü, sanmadıkların oldu senin !
İnsan olmak
İnsanın değerini; bulundukları mevki, makam ve meslekleri değil söylem ve eylemleri belirler
Alem _ i Hayal
Kapat gözlerini biran olsun hayata ve onun keşmekeşliğine...
Kendi hayal dünyana aç gözlerini
Ve kaldır gerçekliğin oldurmaz perdesini
İster kelebek ol uç gönlünce diyar diyar, yedi iklim
İstersen de padişah ol ferman da senin hüküm de senin
BU ŞEHİR
Güneşi solmuş bu şehrin,
Havası sisli ve soğuk...
Umudunu kaybetmiş insanlar,
Yüzler donuk ve soluk.
Gri perde çekilmiş,
Şehre baştan bir başa.
Gökkuşağı bile ürkek,
Çıkarmaz başın arşa
Gülmüyor insanları,
Gözler nemli ve yaşlı
Yarış içinde hepsi,
Telaşlı mı telaşlı
İster ekmek kavgası de
İster geçim tasası
Ortak paydaları bu
Yok başka bir kaygısı.
Hayatın Ekseni
Beyhude bir çabadır insanları mutlu etmeye çalışmak.Yaşamın bireye yüklediği böyle bir misyon da zaten yoktur.Hayatının eksenine başkalarının mutluluğu yerine kendi mutluluğunu koy ki hayattan elem yerine zevk alabil.Vicdanının sesini dinle ve arkana bakmadan kim ne der diye düşünmeden doğru bildiğin yoldan yürü.Sen dogru bildigini yap her daim. Dileyen mutlu olur dilemeyen mutsuz.
Mutluluk, sadece istenilen kazanımı elde etmek, sonuca ulaşmak değil bu kazanım için verilen mücadele ve emek de başlı başına bir mutluluktur.
İnsan beklentileri kadar mutludur.
Formül: Sıfır beklenti, sonsuz mutluluk
Robin SHARMA