"Kalabalık içinde yalnız kaldım. Sen bilir misin etrafında olan insanları hissetmemeyi, herkesin yabancı gibi gelmesini, sen...sen bilir misin en yakınının bile yanında yüzüne vurur korkusuyla ağlayıp , içini boşaltmamayi? Bilmiyorsun! Amma benim hayatım bunlardan ibaret..."
"Söyle,Frida, sen hiç kimseye güvenememek ne biliyor musun? Ben kimseye güvenemiyorum,her zaman şüpheyle yaşamak inan o kadar kötü ki,kafam sadece bunlarla dolu,kendimi kaybediyorum..."