Sevgi
@SevgiButuner
Doğrudur; kitap okumak karın doyurmuyor. Ancak karnı tok, beyni boş insanlardan çektiğimiz kadar hiç kimseden çekmedik.
Hasta Danışmanı
İstanbul
8 Haziran
300 okur puanı
Şubat 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Kendimi herhangi bir yere ait hissetmiyorum. Ne bir şehre, ne bir ülkeye, ne de bir dünyaya.
Yeryüzüne susmaya gelenler sınıfındayım.''
Tutunamayanlar'da; "Kollarımı açıp tüm insanlığı kucaklıyorum.'' diyen Oğuz Atay, Tehlikeli Oyunlar'da: "Bütün insanlığı kucaklamak isterken, neredeyse bu dünyanın altında eziliyordum." diyerek umudunu kesmişti insanlardan. Bu, hayatın en yorucu vazgeçişidir.
"Yaşı kaç olursa olsun; 17 veya 27, katil kim olursa olsun, bir zamanlar bebek olduklarını biliyorum. Bir bebekten bir katil yaratan karanlığı sorgulamadan hiçbir şey yapılmaz kardeşlerim…”
Rakel Dink
Okur Takip Önerileri
Sabahattin Ali’nin İçimizdeki Şeytan adlı romanında şöyle geçer; insan dünyaya sadece yemek, içmek, koynuna birini alıp yatmak için gelmiş olamazdı.
Daha büyük ve insanca bi sebep lazımdı.
Karantinada 3. günüm. Hafif atlatıyorum ve bu 10 günlük izolasyon sürecini kitap okuyarak geçiriyorum. Yani pekte şikayetçi değilim anlayacağınız
1952 de ünlü bir Amerikan Psikolog Gordon Exner, en ünlü tezine şöyle başladı;
"Dünyada altı milyar insan var. Her birinin psikolojik durumu, eğilimleri ve kişilikleri çok farklı, bu da demektir ki dünyada altı milyar çeşit psikolojik durum, eğilim ve kişilik var."
"Bütün insanlar eşsizdir"
Ancak ölmeden önce bıraktığı son tez duruşunu değiştirdi ve şöyle bitti;
"Gerçekte bir kişiyi ifade etmek için altı milyar yol var"
"İnsanlar tamamen aynı"
Böyle bir çağın insanı olmak, imtihan olarak hepimize yeter.
Sabahattin Ali'nin dediği gibi: "Herkese içindeki iyilik kadar iyi bir hayat dilerim."
Nietzsche Böyle Buyurdu Zerdüşt’te; "Ama önce sen kendini inşa etmelisin, dimdik bir beden ve dimdik bir ruhla." diyor ve ekliyor; "Derisini değiştirmeyen yılan ölmeye mahkumdur. Bu durum fikirlerini değiştirmeyen zihinler için de geçerlidir.” Sabit fikir, en büyük hapishanedir.
Cahit Zarifoğlu, pankreas kanseri olduğunu öğrenir. Günden güne erimeye başlar. Bir süre sonra yatak, şairin meskeni olur. Ölümün yaklaşmasının verdiği hüzünle, ona refakat eden Erdem Bayazıt’ın elinden tutar ve "Erdem” der;
“Kırlarda çiçekler artık bensiz açacak.”