Gűlşah doğuştan hatalı, eksik ve yarımdı ve bir gűn Gűlşah artık ne yaparsa yapsın asla arzu ettiği şekilde sevilemeyeceği gerçeğiyle yűzleşti ve bu gerçeği eli mahkûm kabul etti.
Bir kadın kaç kere yanar ve küllerinden yeniden doğarsa o kadar yandım, bir o kadar da yeniden doğdum ama bu kez gücüm yoktu yeniden doğmaya, başlamya, koşmaya. Bu kez bana mantıklı gelen tek yol ölümdü ama onu yapacak cesaret de bende yoktu.
Belki de acılar içinde geçen çocukluğumun, kalabalıklar içinde yapayalnız oluşumumun ve ızdırap içinde geçecek sonraki yıllarımın tesellisi olsun diye yaşatmıştı bana tüm o güzellikleri Rabbim.
Bazense yaşamak öldürürmüş insanı...
Aldığı her nefes burnundan gelirmiş.
Ben ne zaman öleceğim? der, ağlarmış.
İnsan bazen ölmediğine yanarmış.
Ölümden sonrası var der, gülermiş.
İnsan bazen ölümü de severmiş.