"Her acı, yüreğimi ikiye böler patron," dedi. Ama o kırık yaralı yürek hemen kaynar ve yara görünmez; kaynamış yaralarla doluyum ben; onun için dayanıyorum.
İnsanın erişebileceği en yüksek şeyin ne düşünce, ne erdem,ne iyilik,ne zafer olmadığını, içimde duyuyordum. Ama bu daha yüce, daha kahramanca ve daha umutsuzca bir şeydi: Kutsal Korku. Kutsal Korku'nun ötesinde ne vardır? İnsanın aklı oraya kadar gidemiyor.
"Dünyayı bugünkü durumuna getiren nedir,bilir misin? Yarım işler, yarım konuşmalar, yarım günahlar, yarım iyiliklerdir. Sonuna kadar git be insan, avara et ve korkma! Tanrı baş şeytandan çok, yarım şeytandan iğrenir!"