Sema ormancı
@Simeranyas
Gece karanlığı çöktüğünde Ay’ı alır yanına Yıldızlarını kuşanır ışıldar Gündüz ise güneşiyle parlar. ️ '' Gökyüzü” mavidir değişmez.
Öğretmen
Lisans
İzmir
6 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Güle güle, madem gözün bilinmeyen adadan başkasını görmüyor, bana yol göründü, güle güle, oysa bu hiç de doğru değilmiş, adamın gözleri daha şimdiden kadını arıyormuş ama bulamıyormuş.
Sayfa 50Kitabı okudu
Rüya hünerli bir sihirbazdır, varlıkların boyutlarını ve birbirlerine olan uzaklıklarını değiştirir, yan yana uyuyan kişileri ayırır, birbirlerine uzaktaki kişileri kavuşturur, kadın birkaç metre ötesinde uyuyor olsa da adam ona nasıl ulaşacağını bilemez, oysa ne kolaydır iskele tarafından sancak tarafına geçmek.
Sayfa 46Kitabı okudu
Belli ki adamın gözleri bilinmeyen adadan başka bir şeyi görmüyor, diye düşünmüş kadın, işte göz yanılması, insanın yanı başında duran insanı görmemesi böyle olur.
Sayfa 44Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Denize açılmak isteyen hazırlığını karada tamamlar.
Sayfa 40Kitabı okudu
Ben hep denizciliğin sadece iki ustadan öğrenilebileceğini düşünmüşümdür, birincisi deniz, ikincisiyse tekne, Peki ya gökyüzü, gökyüzünü unuttun, Evet tabii, bir de gökyüzü, Rüzgarlar, Bulutlar , Gökyüzü, Evet, gökyüzü.
Sayfa 39Kitabı okudu
Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin.
Sayfa 36Kitabı okudu
Beğenmek sahip olmanın en iyi şekli, sahip olmaksa beğenmenin en kötü şekli olsa gerek.
Sayfa 29Kitabı okudu
Kim olduğunu bilmiyorsan kendin olabilmen mümkün değildir.
Sayfa 26Kitabı okudu
İşte kader hep böyle davranır bizlere, hemen arkamızdadır, omzumuza dokunmak için elini çoktan ileri doğru uzatmıştır, bizlerse hala, geçti gitti, gösteri bitti, yine aynı hikaye diye homurdanıp dururuz.
Sayfa 23Kitabı okudu
"En içten halimle konuşurken karşıma sıradan sözlerle çıkılması beni deli eder."
“Benim gerçekten sevdiğim insanlar azdır, beğendiklerim ise büsbütün az. Dünyayı görüp tanıdıkça hoşnutsuzluğum artıyor. İnsanların iç yüzünün nasıl hiç göründüğü gibi çıkmadığını; iyi ya da akıllı gibi görünenlere bile nasıl hiç güven olmadığını her gün daha açıkça anlıyorum.”
Yolunu beklerken daha dün gece
kaçıyorum bugün senden gizlice
kalbime baktım da işte iyice
anladım ki sen de herkes gibisin
büsbütün unuttum seni eminim
maziye karıştı şimdi yeminim
kalbimde senin için yok bile kinim
bence sen de şimdi herkes gibisin
-- (1918), yaz, kadıköy --
nazım hikmet ran
