Aşk bir uçurum kıyısında gözü bağlı yürümektir, demiş Livaneli. Ne de güzel söylemiş. Çok az kitap insana kendini unutturur. O kitaplardan biri işte bu. Hikayenin içine girdiğinizde kayboluyorsunuz. Köylü, modern, engelli, eğitimli, hasta, kalbur üstü... Birçok farklı karakterle tanışıyorsunuz. En güzeli ise roman boyunca tahmin yürütüyorsunuz. Fakat sonunda hiçbir tahmininiz doğru çıkmıyor. Çarpıcı bir son. Beklenmedik. Farklı hissettiren. Biraz da buruk bir son. Teşekkür ederim Livaneli çok teşekkür ederim bu eseri edebiyatımıza kazandırdığın için.
