Sevcan Topçu
@Snnt
Türkçe öğretmeni
İstanbul/Şanlıurfa
18 Nisan 1994
477 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ne tuhaf,insanın en büyük hazinesi,ona en büyük acıyı çektiren yüreğiydi ve gökyüzünü içine alacak kadar genişti.
Biraz üzerine gidince yaşamak ne kadar acı veriyor.
Yalnızlığı ne kadar geniş bir alana yayarsan yay, ne kadar uzak bir zamana ertele,acısı ve ağırlığı azalmıyor. Çünkü insan,yüreğini göğüskafesinde yapayalnız taşıyor.
Okur Takip Önerileri
İçtenliğimden aldım en çok yarayı.
Geceyi seyrede seyrede öğrendim ki ışık insanın içinde yanmıyorsa yüzüne vurmuyor.
Sevmeyi özledim biliyor musunuz? Kayıtsız şartsız bir gülüşü.
Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben. Evlerin ve kalabalığın ağırlığını sana üstün tutmadım. Yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını. Yenilen herkesin boğuntusuydu uzaklık,yüzün her bulutlandığında. Nereye gidersem gideyim seni yürüdüm hep.
… yüreğimin üstünde öyle bir ağırlık var ki, bilemezsin.
Zemheri de uzadıkça uzadı
Seni baharmışsın gibi düşünüyorum.
…
burada kalamazsın
ve başa dönemezsin
gitmek zorundasın
her şey çok yetersiz senin için
her şey çok fazla sana
uykuyu tadayım dersen
kabusa dalmak pahasına
“Koskoca şehrin hiç gelmediğin sokaklarında bile seni görme umuduyla etrafa bakmanın nasıl hissettirdiğini bilmiyorsun.”