Sofia
@Sofia__
Bizi kendimize bile bırakma Rabbimiz!
..
Bir Adam Girdi Şehre Koşarak
271 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Özür dilerim…
İçimde büyüttüğüm korkularım bana kocaman bir canavar yarattı ve her korktuğumda o canavar beni boğuyor. Kalbimi sıkıştırıyor, boğazıma yapışıyor, damarlarımda dolaşıyor. Kimsenin göremeyeceği bir titreme tutuyor içimi..
Bir kutu bulup saklanmak istiyorum içinde, karanlıklarda kaybolmak istiyorum.
Bu korkularım zehirli bir ot gibi beni sarmalamaya başladı tüm yaşantımın bir yerlerinde, beklemediğim anlarda bitiveriyor bir yerlerde… Senden ötürü değil benden ötürü bu kaybolma isteği ve bu benim yaralarımı tedavi etme şeklim…
Özür dilerim. Böyle olmak istemezdim. Yıllar önce de böyle olacağımı düşünmüyordum. İşte hayat endişemizden tutup bizi bir yerlere çarpa çarpa şekillendirdi. Yaptıklarım, en çok zorunda kaldıklarım.
Özür dilerim. Rahatsızlık verdim ve bundan ben de rahatsızım. En çok da olmak istemediğimiz kişiliklere dönüşüyoruz. Böyle olmasını istemezdim.
Özür dilerim…
Sofia
Kendimi içimdeki boşluktan atmak istiyordum.
Ben kimsenin kimsesi olamadım hiçbir zaman... Hep eksik büyüdüm, en çok da sevgiden eksik büyüdüm. Sevmelerin ayıp olduğu çağda ben utançlara sarılı büyüdüm.
Belki de bu yüzden hatalarım benden daha çok büyütüldü ve bu yüzden ben hiçbir şeyi başaramadım. Dönüp geçmişe baktığımda sadece yaralarımı görmem de bu yüzden... Hayattan korkmam da bu yüzden...
Ben resimlerin eksik parçasıyım. Ne kimsenin aradığı, ne de kimsenin eksikliğini hissettiği...bu dünyadan iz bırakmadan gideceğim ve kimsenin hayatından eksilmeyeceğim.
Bu hayatta verdiğimin karşılığını da alamadım, hakkım olanı da...
ama hepsi helal olsun.
Okur Takip Önerileri
12/01/24
Çünkü acı, gidenin değil kalanın hikayesidir. Ve hikayeler kalanlara aittir..
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
Allah rahmet eylesin.
Rabbim ailelerine sabırlar versin.
22/12/2023-23/12/2023
“Allah yolunda öldürülenleri sakın ölü sanmayın. Bilakis onlar diridirler; Allah’ın, lütuf ve kereminden kendilerine verdikleri ile sevinçli bir halde Rableri yanında rızıklara mazhar olmaktadırlar. Arkalarından gelecek ve henüz kendilerine katılmamış olan şehit kardeşlerine de hiçbir keder ve korku bulunmadığı müjdesinin sevincini duymaktadırlar. Onlar, Allah’tan gelen nimet ve keremin; Allah’ın, müminlerin ecrini zayi etmeyeceği müjdesinin sevinci içindedirler.” (Âl-i İmrân, 169-171)
Allah rahmet eylesin. Rabbim geride kalanlara sabırlar versin.
Ülkemizin bağrı yanıyor.
Sıfırdan Kuran öğrenmek isteyenler için;
Elif-ba PDF: scribd.com/doc/148117359/e...
Uygulama: apps.apple.com/tr/app/diyanet-...
Mobil Site; kuran.diyanet.gov.tr/elifba
Video serisi;
youtube.com/playlist?list=P...
► Kullarım sana, benden soracak olurlarsa, şüphesiz ki ben onlara yakınım. Dua edenin duasına icabet ederim. (Öyleyse) onlar da benim davetime icabet etsinler ve bana iman etsinler ki (akıl, doğruluk ve olgunluk sahibi olan) rüşt ehlinden olsunlar.(2/Bakara 186)
► Ey iman edenler! Allah’tan korkup sakının ve (sizi) Allah’a (yakınlaştıracak) vesileler arayın. Allah yolunda cihad edin. Umulur ki kurtuluşa erersiniz. (5/Mâide 35)
Yüzünü ufkuma tut çocuğum
Ben buradan gideceğim
Yüreğim kaldırmıyor artık bu yükü
Evler ağırlığımı taşımıyor
Yılların ağından toplayıp düşlerimi
Ömrümü bir su gibi yollara dökeceğim.
Kimseler anlamak istemeyecek biliyorum
Bütün Şiirleri 1
Gitti…
Acılarıyla…
Arkasında bilinmezlikler bırakarak gitti.
Gitti…
Yükleriyle…
Ağırlaşmış omuzlarını miras bırakarak gitti.
Gitti…
Gözyaşlarıyla…
Dünyada bıraktığı izleri göremeden gitti.
Gitti…
Özlemiyle…
Biraz da beni özleyin diyerek gitti.
Rahmet olsun…
22/11/2023
“İnsanların Rabbiymiş gibi onların kusuruna bakma. Sen kulsun, kendi kusuruna bak. “
•Hz. İsa
Sanmayınız ki sakın, ben ölmüşüm gerçekten,
Vallahi sizde kaçın buna ölüm demekten,
Ben sadrın içindeyim bu ceset ise bana,
Ev gibi; gömlek gibi örtü olmuştu cana,
Ben bir inciyim, örtümse bir sedeftir,
Sübhan ile ülfetim, beni beri etmiştir,
Bir sabah aranızda, bir ölü gibiydim,
Ve bir müddet yaşadım sonra da kefen
Eskiden, çok değil birkaç ay öncesinde; bütün bana ait kitapların ilk sayfasına ismimi soy ismimi yazardım. Tarih atar, anısını yazardım.
Sonra bir gün öleceğimi anladım. Gittikten sonra onların baş sayfasındaki yazıların ne önemi olacağını düşündüm. Onlar bana mı aitti? Hayır! Ben olmadıktan sonra o ismin bir kalabalıktan, silinmeyen bir hatadan başka hiçbir anlamı olmayacaktı. O günden her şeye böyle bakmaya başladım. Bedenim bile benim değildi. Peki benim olan neydi?
Benim olan ruhum, niyetlerim ve amellerimdi. Ben sadece onları yanımda götürebileceğim. Ve onlardan sorumlu olacağım.
Tek emelim onları en güzel süslerle teslim etmek.
Amin.