-İşte hayat böyle, diyordu filozof her sendeleyişinde.
Bizi aşağı çeken en yakın dostlarımız değil midir?
İnsanlık her bir bireyi, büyük makineleri ısıtmak için acımasızca kullanıyor: peki ama bireylerin tümü(yani insanlık) sadece onları işletmeye yarıyorsa, makineler neye yarıyor? Kendileri amaç olan makineler.-bu mudur umana comedia(İnsani komedya)?
Samimi olana karşı-
Bize tam bir samimiyet sunan kimseler, böylelikle bizim samimiyetimizi hak ettiklerini sanırlar. Yanlış bir çıkarımdır bu; armağanlar sunarak haklar kazanılmaz.
Okur Takip Önerileri
Her münzevilik ahlakında, insan kendisinin bir parçasına tanrı olarak tapar ve geri kalan parçasını da şeytanlaştırma gereği duyar.
Ne ceza ne de ödül, birisinin hak ettiği şeyler değildir; haklılıkla talep etmesi üzerine değil, yararlılık üzerine verilirler ona.
İstenç özgürlüğü inancı, tüm organik olanların başlangıçsal bi yanılgısıdır.
Her iyiliğin için özür dilemelisin. Hiçbir şey bir başkasını iyilik kadar incitemez.
Benim övülmeye değer bir şeyim yoktu. Ne bilgiliydim ne de bir dâhi. Bedenim kirli, kalbim çürüktü. Ancak ızdırap çekmiştim, bu gençlerin bana sensei demelerine, hiçbir şey söylemeden müsaade etmeme yetecek kadar ızdırap yaşamıştım. Bir tek buyum vardı.
Düşününce çoğu insan başklarını kötü şeylere teşvik ediyormuş gibi hissediyorum. Eğer kötü değilsen toplum başarılı olamayacağına inanıyor gibi. Arada bir dürüst, temiz birini gördüklerinde acemi, toy diyerek hatalarını bulup küçümsüyorlar.
Sayfa 64Kitabı okudu
Mutlu değilim ve görünüşe göre, mutsuzluğum sadece dünyada olan bitenler yüzünden değil.
İnsanlar, en nihayetinde, kendileri hakkındaki yanılsamalarla sarhoş olmuş bir şekilde yaşamıyorlar mı? Gerçekler acıdır.
Sayfa 49Kitabı okudu
"Benim yaşıyor olmam insanlara rahatsızlık veriyor. Ben lüzumsuz bir adamım," farkındalığı kadar acı veren bir düşünce yok.
İnsanlar genellikle umutla kandırılır; ama aynı zamanda "umutsuzluk" kavramıyla da aynı şekilde kandırılırlar. Bunu açıkça ifade edeyim. İnsanoğlu mutsuzluğun derinliklerine düştüğünde bile birazcık bir umut ışığıni el yordamıyla arayıp durur.
Ben başka insanları anlayamam. Kendi mutluluk anlayışlarımla, diğer tüm insanların mutluluk anlayışının birbirinen tamamen ayrıldığı endişesi... bu endişe yüzünden geceleri uykumda kıvrandığım, hatta deliye döndüğüm bile oldu.
