Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Şule Nur Oğuz

“İnsanın oturduğu toprakların altında ölüleri yoksa, o adam o toprağın insanı değildir.”
Reklam
“Ben şuna inanıyorum ki, üç buçuk günlük ömrümüzü kendine zehir etmemek için ne mazideki hayatımıza ve kaçırdığımız fırsatlara, ne de istikbalin olmayacak hülyalarına kulak asmayarak bugünümüze hapsolup yaşamalıyız. Her hâdisenin insanı eğlendirecek bir tarafı vardır.”
“Bu dünyada insanlar doğar ve ölür.… Ama dünyada, insan hafızası zamana meydan okur. İnsanın kendi hayatı, göz açıp kapatıncaya kadar geçen zaman kadar kısadır. Ölümsüz olan düşüncedir, fikirdir. Ve bu fikirler insandan insana geçer. Ölümsüz olan Manas’tır.”
Sayfa 22 - Yıldırım Sesli ManasçıKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
“İnsan sade ölürken ayrılmıyor, arkada bırakmıyordu. Belki bütün ömrünce her an birçok şeyler onu arkada bırakıyordu. Sonra olduğu yerde birdenbire kabuklaşıyor, çok ince görünmez bir şeyle o anda etrafında olanlardan ayrılıyordu.”
Sayfa 60 - MümtazKitabı okudu
“Karanlıkta su sesi insanın içindeki ölüm mayasının dilini konuşur.”
Reklam
“Hülasa, hayat dar, fakat tabiat geniş ve munisti.”
“Her ninnide milyonlarca çocuk başı ve rüyası vardır!”
Sayfa 24 - İhsanKitabı okudu
“Kadın giderken düzeni götürür bir kere. Yaşayan ev sarsılır. Ev dediğimiz şey küçük büyük elementlerden oluşur. Kadın olan evde, erkeğin anlayamayacağı bir denge vardır elementler arasında. Erkek her birine vakıf olduğunu düşünse bile, onların nasıl bir uyumla işlediğini bilemez. Kadın gidince evin dokusu bozulur, susuz kalmış çiçeğe benzer, solar. Küçük şeylerin izi silinir. Eşyanın dili tutulur, ev sağırlaşır.”
“Sevdiğim: dün ve daima. Sevgilim: sadece bugün. Sevdiğim: eşsiz, tek. Sevgilim: sığ, çok. Sevdiğim: sevdim sahiden. Sevgilim: Emin değilim.”
Sayfa 72 - Ekmel BeyKitabı okudu
“Bir kadın birdenbire günlük tutmaya başlamışsa, ya âşık olmuştur ya terkedilmiştir.”
Sayfa 9 - SuzanKitabı okudu
Reklam
“Her bilgi yalnızlığımı arttırıyor.”
“Güneşten ağır ağır gölgeye geçilir gibi, pek de anlamadan akşam olur gibi, ışıklı, neşeli bir yüzden kederlere geçti Aziz Bey. Kederli bir mazisi oldu. Burnu havada, başı dikti hep. Başka türlü yaşamayı beceremediyse de, o gece Haliç’in kirli sularına bakarken anladı ki aslında hep öyle sanmış. Oysa şiddetle yanılmış. Ve yine anladı ki hayatı zaten tümüyle bir yanılgıymış.”
“Sevildiğini sanmış ve yanılmış olmaktan çok utanıyordu. Ölebilseydi eğer bunu tercih ederdi.”
“Hiç farkına varmadan babası olmuştu. Kalbini karısına açmayan, evinin dışındaki hayatı evinin içindekinden daha önemli bulan, evdeki yürek sızılarını anlamayan, anlasa da umursamayan, çehresi daima asık, sesi daima gür ve azarlamaya hazır babası.”
Sayfa 64 - Aziz BeyKitabı okudu
602 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.