düşe kalka yürümek, düşmeyi göze almakla mümkün.
ayakta kalmak uğruna da olsa başkalarını boşver, kendi aklına güven, yine düş, yine kalk!
Dücane Cündioğlu
Yeterince çabalamadan, uğraşıp didinmeden, sakın kader deme.
Gayrettir, kaderin kanatları...
Kemal Sayar
kimse kendisini sevmeyeni sevmek, saymayanı saymak zorunda değil, lakin insan olana nezaket ve zarafet gerek.
Dücane Cündioğlu
Okur Takip Önerileri
"Çok karışığım. Bir yanım olabildiğince huzursuz ve yorgun. Diğer yanım mucizelere ve düşlerin gerçek olabileceğine halen inanıyor ve heyecanını koruyor. Bu iki yan arasında ben, eziliyorum."
Şu hayatta en büyük başarı :seni sürekli değiştirmeye çalışan dünyada değerlerin doğrultusunda yaşayıp yolundan ayrılmamaktır.
Izdırabın sonu yok sanma, bu alem de geçer
Ömr-i fani gibidir, gün de geçer, dem de geçer
youtu.be/FF5TfLVv04w 🎧
İşsiz insanın beyni iblisin en sevdiği ikamet yeridir.
🍃 Aliya İzzetbegoviç🍃
İnsanlar taş gibi bana yabancı
Ağaçlar bensiz hüküm giyecek bulvarda
Bir tanbur bir yalnızlığı anlatıyorsa
O ışıksız pencereden
Ben onu duymuyor gibiyim
Bir ağaç ölüyorsa kapınızın önünde
Ben onu bile duymuyor gibiyim.
youtu.be/cnLQX9sv6LM
Çok özledim çocukluğumu...
Hani şu küçük şeylerle mutlu olabilen, gülünce içini ısıtan kocaman gülüşü...
Çok özledim çocukluğumu...
babamın kollarında saçlarımı okşadığı, dualarla uyuttuğu huzurlu uykumu çok özledim...
Sokağa çıktığımda su birikintisi arayan gözlerimi çok özledim...
Minibüsteki o motor sesini taklit ederek eğlenip sonucunda uyuya kalıp sabahında gözlerimi yatağımda açtığımda ki şaşkınlığı özledim...
mızıkamdan çıkan sesin verdiği mutluluğu özledim...
Çamurdan çanak çömlek yapıp eve elleri kirli gitmeyi özledim...
Dede evinde ki kışın sobanın çıtırdayan sesiyle uyumayı özledim...
Ama en çok da çocukluğumda ki mutluluğumı özledim...
Zaman bunları anılara kaydetti.
Ve hepsi yitip gitti...