Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Bazen Atticus’un hayatta karşılaştığı her krizi, gazetelerin arkasında sessizce değerlendirdiğini düşünüyorum.
Başkalarının yüzüne bakabilmek için önce kendi yüzüme bakabilmem gerek.
Sizin sevgi dediğiniz oturup bekler mi sadece? Bir şeyler yapmaz mı?
Okur Takip Önerileri
Sen sevmediğin için bilemezsin, bilemezsin sevginin insanı deli eden tadını.
Susmak, cevapların en fenasıdır.
Bir hiç sandığım şey, sadece benim bütün hayatım imiş. İnsan ne kadar kendini bilmiyor!
İnsan, kendi hakkındaki bozuk telakkisini değiştiren bir dünyaya muhtaç.
Çok tanıdığı vardı, hiç dostu yoktu.
Ruhlarımızın beraberliği hissini uyandıran bakışlarında kendimi ne kadar çok buluyorum.
Gelmesinden başka şifam yoktur.
Ben onun münzevi kalbine uzaklardan seslenmek için, kulaklarının içine en güzel hislerimi fısıldıyorum.
İnsanların kayıtsız, suratsız, yorgun oluşlarına şaşırıyordu. Nasıl da dünyalarına küsmüş, nasıl da birbirlerinden bu kadar uzak ve yabancı idiler!
Elinden malını mülkünü, varını yoğunu alsalar, bundan ölmezsin. Ama senin onurunu kırar, ruhunu öldürürlerse, işte buna çare yoktur.
Bir dal kırılmış ne çıkar, yeter ki çınarın gövdesi sağlam kalsın.