Lilith Hoca
@Sylviaplath1907
Mümkünse gereksiz şeyler ve sohbet için mesaj atmayınız!
Sorularınız için:#217475617
Aç kalırım da yapmam şu pis düzene saygı duruşu.
...
Alayınızdan tiksiniyorum, bunu da söylemesem içimde kalır.
Trü / Türkçe Öğretmenliği
Aden, 11 Şubat 2003
641 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bu ben ya
Tanrı'dan pek umudu olmadığına göre ve kendi hayatı kendisini tatmin etmediğine göre kitapların sahte cennetine sığınmaktan başka yolu yoktu.
Tam olarak kitabın hayatımdaki yeri ve amacı bu
Her kitap ayrı bir macera demekti ve her macera da kendi hayatını reddetme fırsatı... Öylesine bıkıp bunalmıştı ki kendisinden, romanlar ya da hikayeler yoluyla ruhunu uyuşturmak onu mutlu ediyordu.
Hiçbir kapıyı sert kapatma taraflısı olmasa da kimi zaman çıkıp gitmek ve her şeyi geride bırakmak gerektiğine inanıyordu.
Okur Takip Önerileri
Kandırılmak, aptal yerine konmak ve asgari düzeyde de olsa saygıdan mahrum edilmek herkes için olduğu kadar Barış için de rencide ediciydi...
Kelimelerin kendine has sarıp sarmalayan ve insanı hafifleten bir gücü vardı.
İnsanın adının önüne herhangi bir seçkin ve paralı mesleğin sıfatı gelip ardından sonra da beyefendi ya da hanımefendi ünvanları konulmaya başlamışsa olmaz sanılan pek çok şey oluverir.
Herkese! Tanrı dahil herkese kızgındı. En başta da göğüs kafesinde çarpan çürümüş yüreğe...
Bu hayata tutunamamış iğreti haliyle ilk kez sevilmek ne demekmiş hissediyordu.
en nihayetinde Barış'a eve izinsiz girmiş bir sokak köpeğine davranır gibi davranıldı. Barış'ı ensesinden tutup hayatından kapı dışarı ediverdi. Sonra çiçekleri incitmekten çekinen güzel elleriyle duvarlar ördü hayatına. Hem de Barış'a taşlar arasından "O"na uzanabileceği küçü cük bir gedik bile bırakmaksızın ördü bu duvarları çiçekleri incitmekten çekinen güzel ellere sahip olan
Beni bitirdi ya
Kumarda kaybedenin aşkta kazanacağı sözünden bahsederken hayatını kaybedilmiş bir kumar olarak gördüğünü söylemeye çalışırdı her zaman. Karşısındaki kimdi anlayamadı bir türlü. Şans mı, kader mi, insanlar mı, Tanrı mı, hayatın akışı mı? Kime karşı zar attı ve kime karşı yenildi bilmiyordu; ama aşkta da kazanamadığının farkındaydı. Üstelik kalbi camdan yaratılmış her insanın payına düştüğü gibi yaşamı boyunca kırılmak ve bin parça hâlinde yerlere düşmek onun yazgısındaki aşılmaz duvardı.
Çocukluğundan beri insanların çift yaratılmış olduğuna ve kendisini sevecek bir kadının da dünyanın bir yerinde onu beklediğine inandı. Tanrı'ya karşı olabildiğine hoşgörülü ve iyi niyetliydi o zamanlar. Bunun aksini Tanrı'ya hiç konduramamıştı. Ona bir eş yaratmamış, onu böylesine yapayalnız ve acınası bırakmış olabileceğine dair zaman zaman yüreğinde beliren korkuları anlamazdan geldi. Kulaklarını, gözlerini, aklını ve kalbini tıkadı; ama Gülçin ardına bile bakmadan gidişiyle geç de olsa öğretti bunu: Kendisine kimseden fayda olmadığını, yapayalnız olduğunu... "Artık istemiyorum." diyordu her fırsatta. -Tanrı'yı kast ederek- "En nihayet o, bir parça çamuru çok gördü bana." diyordu.
Umulur ki üzerime serpilecek toprak onun sesini taşımaz bana
"Ben onu öyle çok sevmiştim ki dağınık zihnim onun minicik varlığında derlenip toparlanmıştı."dedi sızlandı. Çünkü küçük bir iltifat, bir tatlı gülümseme için feda edemeyeceği şey yoktu...
Kimi zaman karanlık bir bulut gibi korkular beliriyordu yüreğinde.
Seni ben yaratacağım ve sen de yalnız beni seveceksin; ama ben o bilindik tanrılar gibi araya elçiler, kitaplar, melekler koymayacağım. Yapayalnız ve çırılçıplak seveceğim seni...