Lilith Hoca
@Sylviaplath1907
Mümkünse gereksiz şeyler ve sohbet için mesaj atmayınız!
Sorularınız için:#217475617
Aç kalırım da yapmam şu pis düzene saygı duruşu.
...
Alayınızdan tiksiniyorum, bunu da söylemesem içimde kalır.
Trü / Türkçe Öğretmenliği
Aden, 11 Şubat 2003
640 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Düş görüyorum öyleyse ben varım. Varım ama ben kimim? Ya uyku bir uyanışsa o zaman düşler de gerçeğin kendisidir.
İnsan onu gördükten sonra ömür boyu bir ayna olarak onun duvarında asılı olmayı geçiriyordu içinden.
Bu acınası ruhun perişan hâli dokundukları yerden kanıyordu.
Okur Takip Önerileri
Ancak bu kadar iyi anlatılabilirdi
"Kim bilir belki vardır, belki de yok. Bunu nasıl bilebilir ki insan? Ben ömrüm boyu olmasını diledim fakat bulamadım. Aradım durdum. Kitaplarda, ovalarda, dağlarda, denizlerde, gökyüzünde, insanlarda ve ormanlarda... Kimi zaman buldum zannedip sevince kapıldım. Kimi zaman bu sevinç türlü şüphelerin pençesinde dağılıp gitti. Varla yok arasında mekik dokuyup durmaktan yoruldum en sonunda ve Tanrı'yı olduğu ya da olmadığı yerde bir başına bırakıp ondan koptum. Ama yine de bu benim için bile ancak bir bilinmezden ibaret. Gönül neler istemez... Heybetli bir Tanrı olsun her dem yanı başında; onu koruyup kollasın, sesini duysun, ihtiyaçlarını karşılasın, zor zamanlarında sıcak bir dost eli gibi omuzlarına dokunsun ve 'Ben buradayım, yalnız değilsin.' desin. Ama kim bilir belki o sağırdır ya da bizler kör... "
...hiçbir şeysiz sonsuz boşluğu içeren bir uyku, mutlak bir yokluk diliyorum kendi adıma.
Ben de eskiden tanrı var mı yok mu, diye düşünüp kendini harab ederdim.
...
Umarım vardır diye içinden dilerdim hep.
Tapınağın ortasına doğru yürüyüp başka birinin kolundan usulca tuttu "Sen de mi hiç görmedin Tanrı'yı?" adam "Hayır." dedi. Sonra bir başkası, bir başkası daha ve bir diğeri daha... Sorduğu hiç kimse görmemişti Tanrı'yı. Onun ne zamandan beri yok olduğunu, nereye gittiğini, ne zaman döneceğini bilen tek kişi yoktu. Tüm bu insanlar oturmuş bekliyor, ağlayıp inleyerek hiç görmedikleri Tanrı'dan bir şeyler dileyip duruyorlardı.
Zaten Tanrı'yı da en sevdikleri şeylerden yaratmadılar mı?
İnsanlar hep eksikliğini duydukları şeyleri istiyorlar Tanrı'dan.
Karanlık sızmaya başladı ruhun yarılan bedeninden
Hasta hâlâ hayattaydı. Ama çok fazla umut kaybetmişti.
Ah deprem zamanı hayalimde yıkıntılar arasında saçlarını ellerimle taradıM.
Gün boyu hayali yanımdaydı. Ve şimdi de geceyi aydınlatıyordu. Demek ki mesafeler beraber olmaya engel değilmiş, sevmeye engel olmadığı gibi...
İkimizin hikayesi iki ayrı kaynaktan doğmuş birer pınar gibi çağlayıp birbirine karışacak.
Bendeki bu şansla ben de kayısı olurum
Eğer bir gün tekrar dünya kurulur ve ruhuma tekrar bir beden yaratılacak olursa senin çaldığın piyano olmak için Tanrı'ya yalvaracağım.
Kristof Kolomb'un karşısına Amerika'yı çıkaran kader benim karşıma seni çıkardı.
Duyguları sözcükleri kendi içlerinde hapsoldukları anlamların çok ötesine taşıyor neredeyse onları yeni baştan yaratıveriyordu.