Beş yaşında bir çocuğun bunca hengame içinde kaybolacağını düşünerek kitabı kötülemek doğru değil, aksine yazarın kıvrak cümleleri ile konuyu nasıl anlattığına odaklanmak gerektiğini düşünmekteyim.
Beş yaşından sonra çürümenin başlangıcı ifade ediliyor, aslına bakılırsa gün geçtikçe kirleniyor ve artık sistemin istediği oyuncular oluyoruz, çürüyoruz.
Kitapta zaman zaman derin bir Oidipus Kompleksinin oluştuğunu gözlemliyoruz, canını acıtan bayan karakterlere bile merhamet etmekten geri durmuyor, acılarına empati yapabiliyor.
Yazarın okuduğum ilk kitabı idi, yakın arkadaşı olan Murat Menteş bazı yerlere müdahil mi olmuş yada dostlukları yazılarına mı sirayet etmiş açıkcası anlamadım, fakat yazı stillerinin çok benzer olduğu aşikar.
Son olarak '' bir gün toz zerrecikleri sizi bağrına basarsa , bilinki ya nirvanaya ulaştınız ya çıldırdınız.Hangisi olduğuna kendiniz karar vereceksiniz.'' der keyifli okumalar dilerim.