Bu kitabı okurken aklıma hep, katıldığım bir sempozyumda Saliha Erdim'in konuşması geldi: "Biz aile içinde nasılsak kişilik durumumuz odur. Dışarıdan hepimiz fevkaledeyiz, eksik olan şey bu dışarıdaki halimizi içeriye taşımamak." Bu kitapta da dikkatimi çeken şeylerden biri kişinin arkadaşlarına ve çevresine karşi gösterdiği tahammülü ve tavrı çocuguna karşı gösteremediği yanlışini dile getiren satirlardi. Oysa bizler dışarıya karşı olan tavirlarimizi çocuklara da göstersek belki daha farklı olur. Çünkü çocuk insan yerine konulduğunda insan olur.
16 bölüm ve ekler kısmından oluşan bu kitap, sadece anne babalarin değil tüm eğitimcilerin faydalanabileceği bir eser. Etkili dinleme,ben dili kullanma, çocukların duygularının farkına varma, ebeveyn ve çocuk arasındaki çatışmaları çözme gibi temel konuları; pek çok örnekle ve ekler kısmındaki bir takım alıştırmalarla bize sunmasi, teoriyi pratiğe geçirmemize de olanak sağlıyor. Sadece doğru örnekleri değil yanlış örnekleri de bize göstererek nerede hatalar yaptığımizı veya yapabileceğimizi bize gösteriyor.Fakat aynı şeyleri tekrar tekrar zikretmesi kitabın hacmini genişletmekten başka işe yaramamiş gibi görünüyor.
Bence bu kitap ne kadar erken okunursa kişiye o kadar erken getirisi olur. Çünkü bu sadece ebeveynle çocuk arasında değil, bireyin herkesle olan iletişimini gözden geçirmeye yarayacak bir kitap.
