Biz içinde kasabalılık ruhu olan, olsun çocuğum seneye de giyersin deyip birkaç beden büyük kıyafet alınan ancak hiçbir ders kitabında yazılmayan paylaştıkça artacağını düşünen bir neslin evlatları olarak büyütüldük. Şimdi soruyorum noldu bize...
"Kelimelerini yükselt, sesini değil. Yağmurdur çiçekleri büyüten, gök gürültüsü değil.
Vee...
Bazen hayat yorar insanı. Elinden gelen tek şeyi yapar. Bağıra bağıra susar."
Çok söze gerek kalmaz o zaman, anlayana...