İlk kez inceleme yazıyorum buna gerek duydum tek nefeste okudum sonunda ağlamamak mümkün degil. Çünkü yer yüzünde hiç birşey kuytulardaki bir çocuğun fark edilmeyen sevgisiyle karşılaştırilamaz..sadece yanlızlık çeken çocuklar tutkularını bütünüyle koruyabilir ve bir kişide sonsuz kılabilir..Aslında aşk degil bu bağımlılık, alışkanlık , kimsesizlik içinde var edilmiş bir tutku..Kitap bitti kafamda soru işaretleri mektubun muhattabı bundan sonra hayatına nasıl devam etti belki de hiç hatirlamadı..Bilinmeyen bir kadından bilinen bir adama yazılan mektup..Çok sevdiği adamın hiç farkında olmadığı kadın...Okumanızı şiddetle tavsiye ederim...Uzun süre etkisinden çıkmayacağım o söz " beni hiç tanımamış olan sana " ahhh bu sözün altında nasıl bir yaşam sürmüş..Hayatım boyunca okuduğum etkileyici eserlerden..Aslında burada aşk denilen: bastırılmış, sevgisiz, öz güvensiz büyümek zorunda kalan bir çocuğun tek kişiye bütün hayalini yüklemesi onun gözünde var olabilmek için çabası..
