Ey ruhumun yoldaşı bedenim, aynaya bak
Eskiden beri âteş yurdundasın, sarısın
Tutuşan her hücrende bir bahar dirilecek
Sen ki, zaten toprağın yorgun hükümdarısın
En son lisede okuduğum bu kitabı 25 yaşında okuduğumda bambaşka ama birbirine benzeyen hisler ile doldum. Lisede okuduğumda Doğa Güngör gözümde kocaman, olgun bir kadındı. Ediz Çağıran ise soğukkanlı bir katil. 25 yaşında okuduğumda ise Doğa Güngör korkak, küçük bir kız çocuğu. Okurken “ben böyle yapmazdım, çok çocukça, yanlış bir hareket” gibi cümleler çok fazla kurdum. Lisede okurken farketmemiştim ama şu an çok iyi anladım ki Doğa ve Ediz hasta iki insan. Doğa sevgi görmemiş, hayatı tam anlamayan hatta insanlardan sevgi arayan bir çocuk. Ediz ise tam bir şizofreni hastası. Yıllar sonra bu seriye sırf 3. Kitabı olan Elyel’i merak ettiğim için başladım ama Şahmeran’ı okurken baya zorlandım. Ağırlığından değil sarmadığından dolayı. Çok fazla mantık hatası vardı. Veyl ve Elyel’i de okuyacağım bakalım seri bittiğinde düşüncelerim değişecek mi?
Yabancı - ŞahmeranÖznur Yıldırım · Pegasus Yayınları · 20167,2bin okunma
Biraz dinlen ve yürü, kabuğuna dön, uyan
İnandığın her vuslat bir ayrılık dağıdır
Toprağa bak, gülümse, müsterih ol ve dayan
Hayat, bir inkisarın mutlu karanlığıdır.
Nereye yürüdüysem bakışın, duruşun, sesin
Anladım; söndürmeliyim tutuşan yüreğimi
Kendimi yakmış olurum yakarsam bu şehri
Çünkü sen her şeyinle bendesin