Büzüşüp kaldığım gecelerde yıllar öncesine gidip
birkaç ani getirdim geriye, uyku tutmayan yastiğa
serptim o aniları. Uyur, bir rüyada bile olsa yüzüne
rastlarım diye umdum. Bilmedim, meğer beni bir
feryada yazmışlar!
boynu kırık bir zürafanın boynu kırıkken iyileşmiş. kaynamış
benim boynum da bu hayat gerçek
öpülme yeri bu vurulma yeri burası
burkuluyorum gerçeği incitiyorum
camı çerçeveyi içimden indiriyorum
sen sızladıkça taştan kıyılarına vuruyorum dünyanın