Herkes kalbinin renginde yaşar hayatı.
Ve herkes kalbinin rengini bulaştırır etrafındakilere.
☔Farid Farjad☔
Ölüm çok gerçek değil mi? Birisi var, sonra yok. Hiç olmamış gibi gidiyor. Bunun tarifi yok... O yüzden yaşın ilerledikçe sevdiğin şeyler başkalaşıyor, sevdiğin insanlar azalıyor. Hayatın, şüphesiz en güzel öğretisi yaş aldıkça arınıyorsun; herkesten her şeyden...
Hayat bir trajediydi, tek yapabileceğimiz şey de onu bir güldürüye çevirmekti.
*Thomas Bernhard*
Reader Follow Recommendations
İvan Gonçarov diyor ki;
"Hatıralar mutlu bir hayatın hatıraları olursa güzeldir; insana güç kapanmış yaraları hatırlatınca acı şeylerdir."
"Çok sevdiğin ama geri döndüremeyeceğin kişiler, her hatırladığında seni tekrar tekrar terkeder." diyor Tolstoy. İyi bir hafıza, en büyük cehennemdir. Bunu, unutmayı beceremeyenler iyi bilir.
Bazen rüzgarın saçımı dağıtmasına, yağmurun yüzümü ıslatmasına, birilerinin kalbimi kırmasına izin veririm. Sonra; saçımı toplarım, şemsiyemi açarım, kalbimi kapatırım. Hepsi bu.
"Yine de biri çıksa, nasılsın dese alışkanlıkla iyiyim diyeceğim.
Kederli olduğumda söylenemez zaten.
Buna sebep de yok çünkü.
Ne taze bir ölüye sahibim ne felaket geçirenlerim var.
Dedim ya oturuyorum öylece.
İyi ki etrafımda kalbimi tanıyanlar yok."
Sevmeyene karınca yük, sevene filler karınca.
Dağı bile taşır insan aşık olup inanınca.
Arza hacet yok, halim sana ayandır.
Dile gerek yok, sessziliğim sana beyandır.
Söze lüzum yok, susuşum sana kelâmdır.
Kelâma ihtiyaç yok, aşk sana figandır.