Carna ji nişka ve hestek ji zarokatîya min tê bîra min û bixwe dibişirim, kenek ji dil û kurt dirije ji dev'û lêvê min. Piştî domandinek kurt de hişyar dibim û vedigerim nav alozîya jîyanê, dimeşim dimeşim dimeşim...Û li nav tarîtîya kuçên bajarekî xirabeda wenda dibim. Kes nizane kî kuştîye ew kenê ser dev û lêvan.
Wjîyan