William Shakespeare
“ . . .
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,
Sevgisinin kepaze edilmesine,
Kanunların bu kadar yavaş
Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine,
Kötülere kul olmasına iyi insanın
Bir bıçak saplayıp göğsüne
Yetkeden nefret ediyoruz, çünkü biz "başkalarının" iradesi ile yönetilen makineler değil, insan olmanın peşindeyiz; bu yetkenin adı din ya da başka bir şey de olsa.