Etme sırtını duvardan başkasına emanet; en kralının bile içinde vardır bir nebze ihanet!
Sonra çıkıyorsun dışarı,
bakıyorsun güneş hala tepede.
Yıllardır kurduğun cümleyi bilmem kaçıncı kez kuruyorsun:
"Ne yapalım, kısmet değilmiş..."
Çoğumuz geçmişten kalma derin izler taşıyoruz, gelecekle ilgilide sürekli ümitsiziz. Soğumuş çay gibi tatsız artık insanlar,
ya da sönmüş bir sigara kadar keyifsiz. hepimiz birşeyleri bekliyoruz ,ama hangi durakta? Ellerimiz ceplerimizde yürümeli miyiz yoksa?
Okur Takip Önerileri
Göz göze gelsek, kör olacaktık.
Konuşsak, sözler bitecekti.
Ve söylenecek bir çift söz kalsın diye, konuşmuyorduk..
Papatya falının sonu ister seviyor ister sevmiyor çıksın elinizde her daim bir SAP kalır. Bu doğanın bize verdiği sübliminal bir mesajdır.