Çoğumuz geçmişten kalma derin izler taşıyoruz, gelecekle ilgilide sürekli ümitsiziz. Soğumuş çay gibi tatsız artık insanlar,
ya da sönmüş bir sigara kadar keyifsiz. hepimiz birşeyleri bekliyoruz ,ama hangi durakta? Ellerimiz ceplerimizde yürümeli miyiz yoksa?