benim ilgimi de herkesin bilmediği kitaplar çeker.bana göre bir kitap yazarken herkes ağlatabilir, okuyucuyu.zor olan güldürmektir. bu şvayk tam bir don kişot veya daha tanıdık olsun usta kemal sunal. kahramanımızı askerden 12 doktor onaylayıp gerizekalı diye yolluyorlar. papazın yanına yardımcı olarak veriyorlar,papaz zavallıyı kumarda üstüne oynayarak teğmene kaybediyor. teğmenin başına birsürü iş açıyor. buna git köpek al diyor.albayın köpeğini çalıp teğmene veriyor.albay bu köpeği teğmende görünce hemen savaşın ortasına sürgün ediyor tabi şvayk hala yanında.trenle yolculuk başlıyor bu kez tanımadığı adama saçı az diyor. adam general çıkıyor.acil fren çalışıyor mu? diye treni durduruyor bunu treni durdurmaktan gözaltına alıyorlar.teğmen kurtuldum diye sevinirken şvayk yine buluyor. sonrası olaylar zinciri hem savaşın kötülüğünü anlatıyor hemde güldürüyor ben böyle güzel kitap okumadım.kendimi bildim bileli kendi çapımda okurum.artık sayacağım üç kitaptandır.bunları yazdığım için okumuş sayılmazsınız,kitapta bunlardan yüzlercesi var.
