Stefan Zweig yine harika bir roman yazmış. Hep elime alıp alıp başlayamamıştım. Sebebi de kitabın ilk sayfasında yazan bir cümleden dolayı. "Zweig, Avrupa'nın içine düştüğü siyasi duruma dayanamayarak 1942 yılında Brezilya'da karısıyla birlikte intihar etti. "
Kitaba gelecek olursam o kadar akıcı ki hemen bitiverdi. Bir adamın satranca tutunup aynı zamanda o tutunuşun onu yavaş yavaş çökerttiğini satırları okurken iliklerime kadar hissettim ve bunun etkisinden zor kurtulurum gibi geliyor. Diyecek söz bulamıyorum enfes bir kitaptı.
