"Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar çok inanmıştım ki bunda aldanmış olmak, bende artık inanmak kudreti bırakmamıştı . Ona kızgın değildim. Ona kızmama, darılmama, onun aleyhinde düşünmeme imkan olmadığını hissediyorum. Ama bir kere kırılmıştım. Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı;çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi.."
...
Bir gece başımızı alıp gitsek diyorum, bir deniz kenarı mı olur, bir dağ başı mı olur kaçsak bu kalabalıktan herkesten. Bir yer bulsak kendimize düzenli yaşamlardan uzakta, çok uzakta. Bir yanımız şehir ışıkları bir yanımız kucak dolusu yıldızlar..
..
Sevdiğine, ıhlamur çiçek açtığı zaman geleceğim diyen şair, bir menekşe kokusunda seni aramak, diyen başka bir şair.
Ve burası dünya.
Burda ıhlamur çiçek açmıyor,
Menekşeler de kokmuyor.