Ebu Hüreyre'nin anlattığına göre, Hz. Peygamber aleyhisselam bir gün mezarlığa gitmişti. Orada yatanlara " selam size ey müminler diyarının sakinleri! Biz de inşallah size katılacağız." Diyerek selam verdikten sonra sözlerine şöyle devam etti: "Kardeşlerimizi (dünyada) görmüş olmayı çok arzu ederdim." Sahabiler, " Biz senin kardeşlerin değil miyiz Yâ Resûlallah!" Dediler. " Siz benim sahâbilerimsiniz." Karşılığını verdi ve devam etti: Kardeşlerim henüz gelmeyenlerdir buyurdu. Sahâbiler, senin ümmetinden olup da henüz dünyaya gelmemiş olanları nasıl tanıyacaksın yâ Resûlallah? Diye sordular. Buna karşılık Peygamber efendimiz, " Ne dersiniz; bir adamın simsiyah bir at sürüsü içinde alınlarinda ve ayaklarında beyazlık bulunan atları olsa, kendi atlarını tanımaz mı? diye sordu. Sahâbiler, evet tanır Yâ Resûlallah dediler. Rasûl-i Ekrem aleyhisselam, " işte onlar da kıyamet günü abdestten dolayı alınlari ve ayakları nurlu olarak gelirler. Ben havuza onlardan önce varacağım.." buyurdu. (Müslim)