Bakiye Zengince
@Zengincebakiye
#Hayallerimiz gerçek olmayı hak ediyor.
Öğrenci
İlahiyat
Ordu
13 Haziran 2001
110 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bir Japon atasözü şöyle söylüyor :
“Esneyen bambu direnen meşeden daha kuvvetlidir .”
Düşündüm ve bu atasözü aslında bizleri anlatıyor .Nasıl mı ? Bambunun yaşadığı iklim şartlarından dolayı fırtınaya,rüzgara,güneşe karşı esnek olabildiği her şarta dayanabildiği gözlemleniyor .Meşeye karşı daha dayanıklı çünkü meşe sadece dik durmayı biliyor yaşadığı felaketler karışında esnek olmayı öğrenememiş .Bizler de yaşadığımız sıkıntılarda , covid 19 sürecinde , hastalıklarda bambu gibi esnek olmayı mı tercih ettik yoksa meşe gibi sadece dik durmayı mı ? Sadece dik durmak bizleri çok şeyden alıkoyuyor .Hayata olumsuzlukla bakmayı , şikayet hali , olduğumuz ortamı güzelleştirmeyi değil de mutsuz olmayı tercih etmek , hiçbir şey yapmamak gibi.Hayatta hepimiz belli bir mücadele içindeyiz .Hepimizin kendine ait belli sıkıntıları , problemleri var .Ama bu sıkıntılar karşısında nasıl davranabileceklerini bilen , hayata çok yönlü esnek bakabilen insanlar birer bambudur. Esnek olmak nedir peki ? Hayatta karşılaştığımız zorluklarda yaptığımız planlar , programlar olmadığında b planına geçmek zorunda kaldığımızda mutsuz olmamak gibi.
Covid 19 sürecinde , hastalıklarda , önümüze çıkan bütün engellerde esnek olalım ki hayat güzelleşsin ...:)
Su ne çok şey öğretir kendini uzun uzun seyredebilene ve ne çok şey anlatır onu duyabilenler için. Yeryüzünün en sessiz ama en eski dilidir suyun dili. Su, konuşur daima ve daima dinler. Su kıvrılır. Su kırılır çarptığında. İnsan ne çok benzer suya. Çünkü insan kırılır çarptığında su misali; insan akar, hırçınlaşır, durulur ve yorulur. Yolcudur insan, yolda oldukça diridir, dirilir, akmadığında çürür çünkü insan, durduğunda başlar kalbinde ölüm..
Okur Takip Önerileri
Benim gönlüm, benim yolcumdur, der İkbal ve ona göre insanın en büyük arayışı ve yolculuğu, kendine sefer etmektir. Kendine sefer etmek; çöllerden, şehirlerden ve dağlardan geçip de çadırını kendi varlığına kurmak. Kendi içine, gönlüne dalarak hayatın izlerini orada aramak…
Kelimeler tükenir mi ?
Tükenir tabi..
O zaman insan da mı tükenir ?
…
O halde insan ne istiyor ? Neyi arıyor ve neyi kuramıyor ?
Hayatın bereketi, hayatı ve kâinatı Yaratan’ın belirlediği, irade ettiği ritimde yaşamakta saklı..
٠Birisinin gizini araştırmak zulümdür. Çok zulüm işleniyor bu gezegende..
٠İnsanlar birinin yaşamına fütursuzca giriyor. Her sınır tanımama bir zulümdür. ٠Çok zulüm işleniyor bu gezegende..
Bir insanın kişiliğimi öldürmek zulümdür. Çok zulüm işleniyor bu gezegende..
٠Birisinin hatasından başkasını da sorumlu tutmak zulümdür. Çok zulüm işleniyor bu gezegende..
٠Akla kapı açmak yerine, insanın irade ve ihtiyarını elinden almak zulümdür. Çok zulüm işleniyor bu gezegende..
٠Özel hayatları bilmemek zulümdür. Çok zulüm işleniyor bu gezegende..
Nasıl oldu da bütün bunlar başımıza geldi ?
Gizli kalmaması, açığa çıkarılması gereken şeyin hayatın hakikati olduğu ve bu bunun için de fazla zamanımızın kalmadığı hayatta; hakikatin gizini bizlere hayatıyla sunan ey sevgili, en insan insan olan Resulü unuttuk…
Sonsuz zulümler işleniyor bu gezegende…
Ağladığın için zayıf olduğunu mu söylüyorsun ?
Sakın söyleme bunu. Çünkü insansın..
İnsan nereye giderse gitsin, kalbini de yanında götürür. Bu yüzden, başını alıp gitmek her zaman sorunları çözmez..
Misafirler gitti
Biz kaldık yine.
Eşyaların düzeni bozulmasın diye
Çırpınıp durdum sessizce.
Yeri değişen her şeyin
Seni biraz daha uzaklaştırdığını söyledim
Öylece baktılar yüzüme.
İnsan anılarını nasıl korur başka
Bilmiyorum
Duvarda kocaman bir çivi deliği.
Yollarımın sahibi
Ben ölene kadar
İkimiz de bir yere gitmiyoruz.
