2023 okuma hedefini ekledi.
2023 OKUMA HEDEFİ
0/25 kitap - %0 tamamlandı
Henüz kitap okumadı
25 kitap
0 sayfa
0 inceleme
0 alıntı
Yaratıcı, bu iki şanslı insanı aşk denen o kutsal duygu ile ödüllendirmişti ve onlara düşen de, hediyelerinin tadını çıkarmaktı. Aşkları talihsiz bir karşılaşma ile başlamış, kaderin bir cilvesi sayesinde gerçeğe dönüşmüştü ve artık yalnızca doyasıya yaşanacaktı.
Sayfa 486Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
...ruhlarını birbirine bağlayan aşk çoktan her zerrelerine kök salmıştı ve bu güçlü duygu, iliklerine kadar işlediği bu iki âşığın kalplerinden bir daha asla ayrılmamak için elinden geleni yapacaktı.
Sayfa 382Kitabı okudu
Alex, 'yardım' sözcüğünü duymanın canını bu kadar yakacağını daha önce hiç düşünmemişti. Julie'nin ona yardım etmesini istemiyordu ki... Onu sevmesini istiyordu. Ona sarılmasını ve her şeyin geçeceğini söylemesini istiyordu. Ona âşık olmasını istiyordu.
Sayfa 361Kitabı okudu
Julie, Alex'in tüm ruhunu görmek ve oradaki bütün yaralarını iyileştirmek istercesine gözlerine bakarken, Alex de korkusuzca ona karşılık veriyordu. Julie biliyordu ki, bu adam çok yaralıydı. Alex de biliyordu ki, bu kadın onun tek ilacıydı.
Sayfa 256Kitabı okudu
Hayat bir rüzgârdır. Öyle bir rüzgârdır ki estiğinde hiçbir şey yerinde kalmaz, hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Sizin o rüzgârı durdurmaya gücünüz yetmez. O rüzgârda savrulan bir yaprak olur, konacağınız veya düşeceğiniz yeri beklersiniz. Hayat size güzel bir sürpriz yapar, konarsınız. Hayat size acı bir oyun oynar, düşersiniz. Ben düştüm.
Sayfa 15
Eğer çevrenizdeki insanların keyfi yerinde ise siz kimsenin umurunda olmazsınız. Derdinizi takmamanızı, görmezden gelmenizi söylerler. Kendi dertlerinin çaresini sizde ararlar. Bazen de onların çaresi sizin derdinize yol açar.
Sayfa 9
Bir yerde okumuştu... Acı, hissedilmeyi talep eder, diye. O zaman anlamamıştı ancak şimdi bu cümlenin ne demek istediğini anlıyordu. Acı, gerçekten de hissedilmeyi talep ediyor, tüm vücuduna sinsi bir zehir gibi hızla yayılıyordu. O an kendini o kadar güçsüz hissetti ki, neredeyse olduğu yere çökecekti.
Sayfa 325Kitabı okudu
"Neden hep burnumu öpüyorsun?" diye sormaktan kendini alamadı.
Kuzey önce bu soruyu duymazdan gelmeye karar vermiş gibi önündeki gazetelerden birinde uzandı. Ancak Masal kolundan dürtünce, nefes vererek ona döndü.
"Evet?" dedi Masal ve tek kaşını kaldırmaya çalıştı ama yine başaramadı. Lanet olsun!
"Pekâlâ. Söyleyeceğim ama gülmek yok." Masal merakla başını sallarken, Kuzey yeniden gazeteye gözlerini dikti ve konuşmaya başladı. "Çünkü burnunun hemen yanında kalp şeklinde bir çil var ve ben orayı öperken sanki senin kalbini öpüyormuşum gibi hissediyorum."
Sayfa 306Kitabı okudu
"... Benim ailem yok ve artık sen benim ailemsin. Seni öylesine seviyorum ki, canım acıyor, dengemi kaybediyorum ve sensiz nefes alamıyorum. Ben sana âşığım, Masal. Lütfen sen de bana âşık ol."
Masal kocaman gözlerle Kuzey'e bakarken kalbinden akan mutluluk o kadar fazlaydı ki, gözlerinden taşmaya başlamıştı. Kuzey onun gözyaşlarına hafifçe dokunduktan sonra Masal'a doğru eğilip dudaklarına yaklaştı.
"Senin gözyaşlarına kıyamam ben. Ağlama sevgilim,"
Sayfa 297Kitabı okudu
"Neden?" diye sordu Masal, Kuzey'in her şeyi itiraf edip bu işe bir son vermesini isteyerek. Beklenti dolu bakışlarını onun yüzünden bir an bile ayırmadan öylece durdu. Kuzey kendisiyle savaşıyor gibiydi.
"Özür dilerim," dedi sonunda ve hafifçe ondan ayrıldı. Ardından yeniden gözlerini Masal'ın gözlerine dikti ve tekrar "Çok özür dilerim," diyerek bu kez tamamen uzaklaştı. Sonra da ardında kalbi kırık bir Masal bırakarak arkasını dönüp kalabalığa karıştı.
Sayfa 281Kitabı okudu
"Özür dilerim."
Masal, Kuzey'in ağzından çıkan sözlerin anlamını yanlış kavradığından emindi. Çünkü ne için özür dileyebileceği ile ilgili aklına bir şey gelmiyordu.
"Sana yalan söylediğim için," diye eklediğinde neredeyse Masal'ın kalbi duracaktı.
Sayfa 201Kitabı okudu
"Gözlerinin içinde cam kırıkları gibi katmerler var ve her biri yeşilin farklı bir tonunda. Sanırım bu yüzden duygularını direkt yansıtıyorlar ve loş ışıkta balta girmemiş ormanları anımsatıyorlar."
Sayfa 101Kitabı okudu