Zeynep 4163
@Zeynep4163
Banka
Üniversite
Adana, 30 Ekim 1997
38 okur puanı
Ağustos 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
336 syf.
·
Puan vermedi
·
36 günde okudu
Özgürlük çevrendeki dört duvarın kalkması değil, zihnindeki dört duvarın kalkmasıdır
Sayfa 301Kitabı okudu
Doldurduğun su istediğin kadar temiz olsun, tasin kirliyse içtiğin su da kirlidir.
Sayfa 285Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bir şeyler söylemek istiyordum, susmak istemiyordum. Suskunluğun başıma açtığı belalardan sıkılmıştım fakat bu kez... Bu kez konuşmak mı en büyük bela olurdu?
Sayfa 260Kitabı okudu
Herkesin kaçmak istedikçe içine çekildiği bir günahı, beslemek istedikçe aç bıraktığı bir sevabı vardır. İnsan, karnında hatalar taşıyan bir gebedir.
Sayfa 259Kitabı okudu
Kırdığın kadehte kalan ömrümden,
Ağlarsın içtiğin yılları bilsen.
Sayende sararıp solan ömrümden,
Ağlarsın biçtiğin dalları bilsen.
Sayfa 259Kitabı okudu
Mutluluk çabuk bayatlıyor , kederse hep taze kalıyor; bilmem neden... aslında... mutluluğa anlam kazandıran şey yakamızı bırakmayan kederler değil mi? İnsanın gördüğü, ne görmek istiyorsa o değil mi? Bir hikaye vardır Yunan mitolojisinde. Tanrılar; insanlar mutluluğu arasın , bu sayede kıymetli olsun diye saklamaya karar verirler. İçlerinden biri, göklerin en uzağına saklayalım, der. Diğeri, denizin en dibine... Derken öbürü de , ormanın en kuytusuna saklayalım, der. Sonunda bir başkası çıkar ve der ki: içlerine saklayalım. Oraya bakmak akıllarına gelmez .
Sayfa 211Kitabı okudu
Bir ana babadan milyarlarca çeşit evlat döküldü. Her şey farklılaşıp değişti fakat iki şey hep sabit ve eksiksizdi: iyilik ve kötülük. Dünya döndüren bunlardı, tanrının varlığını sorgulatan da . Hep iyilik olsa , burası elbette cennet olurdu; hep kötülük olsa , cehennem... Fakat burası dünya . Burası, tanrının kalplerimizde tanrı sıfatını giydiği yer. Burası, tanrının bilindiği yer. Burası, iyinin ve kötünün genlerle var edildiği yer.
Sayfa 177Kitabı okudu
Kadın yıllarca ya içeriden çıkarsa diye korkuyla yaşamıştı ve gün gelmiş, ölüm kapısını çalmıştı. Adalet neydi? Bir amanın gördüğü güneş kadar adalet: var olduğuna dair birkaç his, birkaç rivayet.. kanunlar, kurallar sakız gibi. Çiğnemekle kalmaz , suçu suçluyu yapıştırır.
Sayfa 137Kitabı okudu
Dünya denen şu gezegene bakın bir ne sular karasız ne karalar Susuz olabilir mi? Her şey, eşiyle yaratılmıştır. Fakat ne zaman dünyaya, hele bu coğrafyaya baksam hüzün kaplıyor beni. Buralarda kadınların hayalleri , erkeklerin gerçekleri olur . Yaşam bile çok görülür kimine...
Sayfa 137Kitabı okudu
İnsanlar sıklıkla kadınların ne istediğinden dem vurur. Aslolan ne istemedikleridir . İzinleri olmadan onlara dokunmanızı istemezler mesela.sırf boyun eğmedi diye şiddet görmek, rıza olmadı diye tecavüze uğramak, toplumun onlara yakıştırdığı rolleri reddettiler diye yaftalanmak istemezler. Tıpkı herkes gibi bir nebze olsun huzurla yaşayabilmek isterler. Ne zaman ki bir erkek çıkıp bir kadını öldürür; aslında o kadından öte, kendini öldürür. Karnından çıktığımız ve kalbine gireceğimiz kadınlar saygıyı ve sevgiyi hak etmez mi? İnsan geldiği yere, memleketine ihanet eder mi ?
Sayfa 136Kitabı okudu
Sakat bir atın yerine koydum kendimi. Ben ne isterdim? Hanı günlerce yağmur altında ıslanmıştım ya annemin mezarında ? Yaşıyorum, ayaktayım şimdi. Nankör müydük, unutkan mı? Hata ve kimsesizlik konusunda adem'den süregelen bir lanet yapışmış üstümüze. Ben odadan çıkmadan önce son bir şey fısıldadı davamın çehresine : gem almayan atın ölümü yakındır.
Sayfa 133Kitabı okudu
Atları yaşatan şey kalpleri değil, bacaklarıdır .uykusu dâhi ayakta olan bir hayvan bacağını kırmışsa, onun için ölüm kurtuluştan başka bir şey değildir. Sadece vicdan yükünü hafifletecek bir argüman olmaktan öte bu . Uzun süre yatan atlar, akciğerleri düzgün çalışmadığı için boğularak ölürler.
Sayfa 133Kitabı okudu
Adalet için istediğin kadar savaş, sırası geldiğinde o senin için savaşmayacak
Sayfa 131Kitabı okudu
Adalet aradığımız değil, bulduğumuzdur. Bir insanın hayatını çalmak, ileride edineceği pişmanlığın getirebileceği temizliği de çalmak demektir. Can almak kimsenin haddine değildir. Herkes hak ettiğini almalı, ne eksik ne fazla.
Sayfa 120Kitabı okudu