Zeynep Er
@Zeynuube
Burası konuşamayanların son durağı..
Mardin
206 okur puanı
Temmuz 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Yolculuğa, insanın bedenini alıp bir yerlere gitmesine inanmıyorum, şu ana kadar acaba kimse bir yere gitmiş mi merak ediyorum. Siz hiç kendinizi terk ettiniz mi?
Sayfa 158Kitabı okudu
sadece, savaşa her baktığımda onu tek insanlık küçük birimlere ayırıyorum ve savaşı, savaşın etkilediği her insan için büyük ve canavarca buluyorum. Savaşı, asker gibi giyinmiş bütün insanlar için öyle veya böyle ölüm olarak görüyorum ve ben dahil savaştan sağ çıkmış diğer bütün insanları da üniformalı kardeşleriyle birlikte ölmüş kabul ediyorum.
Sayfa 150Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Fakat ağaçtan, çimenlerden, dereden uzaklaşıp şehre, insanların olduğu yerlere, sokaklara, binalara, kapıya pencereye, koridora, çatıya bodruma, insanların ömürlerini tükettikleri karanlık mahremiyet köşelerine, kalabalıkların hareketliliğine, yataklara, sandalyelere ve fırınlara her zaman geri döndü. Ağaç ise öteki, daha eski ve güzel aleme, kirlenmemiş asude dünyaya aitti; başka zamanın toprağından, suyundan, havasından, Tanrısal faziletten vücuda gelmişti, antik mekanların huzur dolu sessizliğinde, Roma’da, Atina’da, Kahire’de raks eden beyaz incir ağacı. Dişlerini sıkarak kendini ağacın düzgün dallarının üzerine çeker, ağaçla konuşurdu: “ Senin geldiğin zamanın bir parçası olmak, eski dünyada olmak, bir yandan da burada, meyvelerini yemek, gücünü hissetmek, dans ederken seninle olmak; ben, dünyada bir başıma, sadece seninle, benim ağacım, bendeki sen.”
Ağaç da çocuk da ölmüş, yine de ebediyen var olacaklar, beyaz ağaç ağır ağır dans ediyor, çocuk konuşulmamış, konuşulamaz bir dille ağaca sesleniyor: “ Sen, dünya güzeli, sokaklar beni bekliyor, vaktim geldi.”
Sayfa 148Kitabı okudu
Bendim o çocuk, ve artık yaşamıyor o, ama bedenimin gölgesi kaldırımlarından silinip gittiğinde o hala şehirde dolaşıyor olacak. Bu çocuk olmazsa başka biri, benim başka bit suretim; görünenin özündeki gerçeği, devingen olanın altında değişmeyeni, kusursuz olanı ve olmayanı arayan heyecanlı başka bir çocuk.
Sayfa 145Kitabı okudu
Artık kendini iyi olduğuna inandıramayacak kadar zayıf ve yorgun olduğunun farkındaydı, fakat her nasılsa zihni hala açık ve uyanık gibiydi. Aklı, sanki kendinden ayrı bir varlıkmış gibi, duyduğu gerçek fiziksel acılarla ilgili küstah şakalar yapıp duruyordu.
Sayfa 131Kitabı okudu
Bu böyle gitmez, dedi ve gayret, dağılan parçalarını topladı, gergin ve yapmacık bir şekilde dik ve sağlam görünmeye çalıştı.
Sayfa 129Kitabı okudu
Bu dünya, yaşayan birinin yüzü, ağırlığı olmayan şekil, karlar üzerinde ağlamak, beyaz müzik, kainatın iki katı büyüklüğünde bir çiçek, kara bulutlar, kafese kapatılmış panterin sabit bakışı, ölümün olmadığı mekan, sıvalı kollarıyla ekmek pişiren Mr. Eliot, Falubert ve Guy de Maupassant, zamansız tefsirin sessiz kafiyesi, Finlandiya, cilalı ve kaygan matematik, tıpkı dişe takılmış yeşil soğan gibi, Kudüs, çıkmaz yol.
Sayfa 126Kitabı okudu
Büyürüz ve bir dilin kelimelerini öğreniriz. Kainatı, bütün dillerin değil, bildiğimiz dilin vasıtasıyla görürüz. Kainata bakarken herhangi bir dil kullanmamak mümkün değildir, örneğin sessizlik yoluyla kainatı göremeyiz. Ve kendimizi bildiğimiz dile hapsederiz.
Sayfa 99Kitabı okudu
Onu gördüğüm gün, ölüm, bir hayvanın kim dolu rezil yüzü gibi, onun içindeydi.
Sayfa 96Kitabı okudu
Bu insanların her biri, tüfeksiz, ülkesiz, en sonunda kendisi hariç gerçek bir düşmanı olmayan askerler.
Sayfa 92Kitabı okudu
Çılgın çehrelerimizin, delice öfkemizin ve yalnızlığımızın canı cehenneme! Herkes kendi için yaşar, ben de kendim için. Koca gözlü, kara bıyıklı bu yabancılardan ve onların sonu gelmez öfkelerinden, huzursuzluklarından ve hoşnutsuzluklarından bana ne?
Sayfa 91Kitabı okudu
“Bütün sorunlar şahsidir,” dedi. “Sonradan millileşir.
Sayfa 88Kitabı okudu
İnsanın vatanı hava, su, toprak, ateş ve hayatın kendisi için sunulan şükran dualarından mı ibarettir? İnsanların gözleridir belki, ya da dudakları, kederi…
Sayfa 80Kitabı okudu
Yoksa ölüm için çalışmak kabul edilebilir tek yol mu artık?
Sayfa 70Kitabı okudu