H⸙
@__munzevii_
بسم الله الرحمن الرحيم
Sab'r, Şükür, Duâ..
Bir kalbin izahı..
Dışı sükûn ile zâhir derûnu mahşer.
Müteferriç
Sezai Karakoç
Cahit Zarifoğlu
Nurullah Genç
Üniversite
Buzdağı'nın ardı
517 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
"
Yaşamak debelenir içimde kıvrak ve küheylan
Sayfa 103
"
Aşk, hasret ve dert çekenler gök meraklısı olurlar; hayale, ümide kapılmak için göğe ve suya bakmalıdır. Ay bön suratlı bir büyük aldatıcıdır. İnsan onun karşısında nelere kanar, neleri mümkün görür! Tan yeri ağarınca hakikatin çiy ışığı başımıza iner, ayılır ve apışırız. Artık ay şulesinin büyük banyosundan çıkmışızdır; yürek sızısı, kum sancısı gibi yeniden başlamıştır.
Doğmadığı gecelerde yolunu bekler, izini arardım. Pek sevdiğimden değil, alışkanlıktan!
Okur Takip Önerileri
Biz de "ölüm Allah'ın emridir" ve yaşamak ise, sanki, şeytanın emri...Emri değil, belki ta kendisiydi. Allah'ın memnun etmek ve şeytan üzmek için en fena şekilde, en fena yerde, en zevksizce yaşamak tarzını seçmiştik
Medeniyet şimdi açılmaz bir kapı, aşılmaz bir uçurum, uçulmaz bir tepe, varılmaz bir ülke değildir.
Ah eski yazımız... Bir "mim"i düşünelim: Bu mübarek harf başta gelirse vücudundan ayrılmış bir kelle gibi ancak varlığının üçte birisidir... Gerdanından ötesini ara da bul! Ortada ise hem başsızdır, hem de ayaksız... İki kazma darbesi yemiş solucan parçası gibi kelimenin içinde kıvrılmış durur. Sona gelirse iki şekle girer: Bitişirse kafası başkasının kuyruğuna bağlı, bacağı sarkık bir parazittir; nahoş yere yapıştırılmış bir sülük... Yanındaki harflerin sanki kanını emer. Ancak, sonda, bitişmediği zamandır ki azası tam, boyu bosu yerinde, keskin, gösterişli, yani tam kendisidir. Harf değil, durmadan kıyafet değiştiren bir melodram canisi! Bir ipek böceği tohumu da ancak bu kadar "istihale'den sonra kelebek olur.
Rutubet ve serinlik, sessizlik ve loşluk...bir anda ruhunuzda bir dinleniş başlardı. Bu ruh rahatını, bu serinlik ve loşluğu, daima hatırlamış, aramışımdır.
............ey kadın, Türk kadını! (Biraz tevakkuf)
Hayır; imkanı yok; muhakkak fena bir rüya görüyorum. Bir uyansam!
Dünya hareketle, devirle kaimdir; sende tutunmak için dön, dön!
Zaman her şeyi alıp götürsün isterdim. Ruhumda açılan bu izleri benden kazıyıp silsin, Ertesi günlere kaygısız uyanabileyim isterdim.. Şimdi ise uyanmak isteyeceğim bir günüm dahi yok. Yarınlar için heyecanlanan ruhum gitti, Yerine soluk, yorgun bir ben kaldı..
"Koşmak zorunda değilsin, düşersen kalkmak zorunda değilsin. Düştüysen bir süre çayır çimenin tadını çıkar. Sana sürekli koşmanı söylüyorlar. Bense sadece annenin çocukluğunda söylediği bir sözü hatırlatacağım:
Koşma, düşersin!"
Kemal Sayar
Neydi bu içinden çıkılmaz meseleler? Neydi hu mavi göğe veya sevgili bir yüze bakmayı zevk olmaktan çıkaran hisler ve üzüntüler.?
