Kur'an, Hz. Nuh'un (as.) yıllarca tebliğine olumlu yanıt vermese de çocuğuna, "Oğulcuğum" (Hud 11\42) diye hitap ettiğini ve kendisiyle son anına kadar iletişimi kesmeyip onu hakka davet ettiğini gösterir.
Hz. Peygamber'in (sav.) Çocuklarla olan diyaloğuna benzer bir tutumu ise Kur'an Kerim'de, Hz. İbrahim ve Hz. İsmail örneğinde görmek mümkündür. Baba oğul adeta arkadaş gibidirler; beraber çalışmakta, birlikte tövbe ve dua etmektedirler.
Sevmekle, sevip belli etmemek arasında çocuk açısından bir fark yoktur. Çocukları sevmek ve sevgiyi belli etmek ayrı şey, onları şımartmak ayrı şeydir.