"Daha önceki çağlarda köleler ayaklarındaki prangadan köle olduklarını anlıyordu. Modern köleler ise kendini özgür sanıyor, çünkü beynine geçirilmiş prangaları göremiyor."
Demek ki buraların ormanını kesip pıtrak gibi yazlık siteler yapan, otel diken, denizi dolduran, tepelerde maden arayan, dağları yaralayan şehirliler, denizimizi de elimizden alıyor diye düşündüler.
"... uyurken kimseden zarar gelmezdi ama uyanıkken insanların şeytandan bir farkı yoktu."
Okur Takip Önerileri
Mesude, hiçbir şeyin farkında olmadan yaşayıp gittiklerini düşündü. Meğer yanı başlarında neler oluyormuş, ne hayatlar varmış, ne çileler çekiliyormuş…
" İnsanlığın her anlamda can çekiştiği bir noktadayız.! "
"Çiçeğe dokunuşu çiçekten güzel."
İnanç, yalnızca mantıkla kavranamaz. İnanç evreninde yolculuğa çıkan biri için mantık, kötü bir kılavuzdur; inanmak için içgörünüzün gelişmesi gerekir. Beş duyunuzun algılayamayacağı gerçekler vardır.
Ne bu dünyaya... Ne de bu bedene güvenirim ben. Bunlar geçici. Bu dünyayı da, bu bedeni de tanrı yaratmış olsa bile, gerçek dünya, gerçek yaşam bu değil. O nedenle yıpranmalarını sevinçle bile karşılarım, çünkü bedenin dayanıksızlığı ilahi bir mesajdır aslında. 'Bu bedene inanma, onun arzularının esiri olma, daha derindekine, daha içerdekine bak. Onu görmeye çalış, çünkü o hiç yaşlanmaz.' diyen bir mesaj.
"Kimse kimseyi tanıyamaz. Tanıdığımızı sanırız. Tanıdığımız kadarına inanırız."
Bir yaşam modeli olarak daire
En temiz ,en basit ,en kapsayıcı şekil dairedir.
Bir kişi bir dairenin içinde diğerleri ile birlikte oturduğunda herkes eşittir ve birbiriyle bağlantılıdır .güç belli bir kişide değildir ,güç paylaşılır ego merkezciliğe yer yoktur .
“Sağ ve sol vardır; eğer taraf tutarsanız gerçekliğin yarısını reddetmiş olursunuz ve bu mümkün değildir.”
Değişim ürkütücüdür fakat korkunun olduğu yerde güç de vardır. Eğer bizi engellemesine müsade etmeden korkuyu hissetmeyi öğrenebilirsek korku müttefikimiz olur. Tanıdığımız şeyi değiştirebiliriz. Genellikle hakiki gücümüz konfor alanlarımızda, tanıdığımız yerlerde ya da olumlu durumlarda değil korkuda ve değişime karşı direncimizde gizlidir.
Kadın kahramanın görevi dünyayı severek onu aydınlatmaktır. Dünyayı sevmeye de ilk önce kendisini severek başlamalıdır.
“Bu ataerkil kültürümüzün içinde yaklaşık beş bin senedir var olan bir durum. Kadınlar güçlendikçe nefret de güçleniyor.”
Eğer babalar, spor, öz yeterlik ve çaba konusunda kız çocuklarına da erkek çocuklarına oldukları kadar destek olursa, kızlar olağanüstü başarılara imza atamasalar dahi hayatları boyunca işlerine yarayacak yetenekler geliştirmelerine faydalı olur.