Xəzan bilməz ömrümüzün bu mənalı çağında
Gül, həmişə bahar gülsün eşqimizin bağında.
Canan desin gecə-gündüz mənim ürək tellərim,
Ağ göyərçin əllərindan ayrılmasın əllərim.
Ay işığı, bulaq başı, göy çəmən,
Bir dünyamız, bir sən özün, bir də mən,
Pərdə-pərdə gah ağlayan, gah gülən
Nəfəsinlə oxu, gözəl, qoy səsin
Ürəyimdə kaman kimi titrəsin...
Mübtəlası olasan bir gülərüzlü gözəlin,
Hər səhər küsdürəsən, könlünü axşam alasan.
Şairanə nə səadətli gözəl mənzərədir;
Baxıb öz istədiyin dilbərə, bir kam alasan.
Sevgi işığında gözüm qamaşır,
Xəyalım titrəyir, fikrim dolaşır.
Tanrım o gözələ Cavad yaraşır;
Bu ilahi ziya, qüdrətpərəstəm!
Gözəl üz, gözəl göz, surətpərəstəm!