Saadet Çot
@_saadettcot
5 Mayıs
14 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Bir hayal insanı yaşatır da öldürür de...
Kimse durup dururken mutsuz hissedemez kendini ama mutlu hissedebiliyor işte... Ansızın gözlerinizin içi gülüyor, kalbiniz her şeye daha mümkünmüş gibi bakıyor.
Sadece hayalde kalacağı için kurmaya cesaret ettiği tek hayali gerçek olmuştu. Sonra başka bir şey düşündü: Kim seçiyor acaba, dedi içinden. Hangi hayalin gerçek olacağını? O hayali kuran mı, yoksa o hayali kurduran mı?
Okur Takip Önerileri
İnsan doğar. On-on beş yıl sonra dünyanın nasıl bir tezgâh olduğunu ve doğumla ölüm arasına nasıl hapsedildiğini fark eder. Bu aslında bir histir, bilgi değil.
Kız alışmıştı. Dünya üzerinde, öleceğini bildiği halde hayatta kalan bütün insanlar gibi...
Çocukken hayalini kurup çok fazla istediğiniz şeyler, büyüdüğünüzde o kadar da harika görünmüyor.
Hayal ederken her şey çok güzeldi, kendimi gayet iyi hissediyordum. Ama hayal etmenin en kötü yanı da budur, öyle değil mi? Durmanız gereken zamanın gelmesi ve bunun acıtıyor olması.
İnsan bedeni her şeye alışabilir, asılmaya bile.
Mavi gökyüzüne bakıyorum ve kendi kendime diyorum ki, belki birlikte değiliz ama aynı gökyüzünü görüyoruz, aynı mehtabı seyrediyoruz ve her ikimizi de aynı güneş ısıtıyor. En azından aynı dünyada yaşıyoruz. Her an bir yerde karşılaşma ihtimalimiz var.
Sayfa 346Kitabı okudu
Galiba bazı öykülerin anlatılması gerekmiyor.
Pusulanın hep kuzeyi gösteren ibresi gibi, bir erkeğin suçlayan parmağı da daima, mutlaka bir kadını gösterir. Her zaman.
Sayfa 14Kitabı okudu
Sanırım biz birbirimize rastlamadan önce yaşamıyormuşuz. Yaşamın içerisinde kifayetsiz bir şekilde var oluyormuşuz sadece.
Sayfa 72Kitabı yarım bıraktı
Beni her toprağın altına gömdüğünde yahut dizlerim paramparça oluncaya kadar tüm yaralarıma inat ben, daima sürüklediğin yolda peşinden gelmek istiyorum. Bu bendeki aşk olmasa, senin her mücadelen beyhude.
Sayfa 19Kitabı yarım bıraktı
İnsanların birbirinin yüreğine ne kadar az dokunabildiğini görünce bazen ciğerimi sökmek, yerine beynimi tıkmak istiyorum.
"Ben sadece onu seviyorken, ona böylesine içten, böylesine yoğun bir sevgi besliyorken, gözüm ondan başkasını görmüyor, başkasını bilmiyorken ve benim için başkası yokken, onun bir başkasını nasıl sevebildiğini, nasıl olup da sevmeye kalkışabildiğini bazen hiç anlayamıyorum."
"Ruhumdaki mutluluk bedenimi tüketiyor ama ruhumu doyurmaya yetmiyor maalesef."
Şu an ben neyim? Koca bir sıfır! Peki, yarın ne olabilirim? Üzerimdeki ölü toprağını atıp yaşama yeniden dört elle sarılabilirim! İçimdeki insan iyice kaybolmadan onu bulabilirim!
Sayfa 171Kitabı okudu
"Sanki bu korkunç kâbus ve ardından bıraktığı izlenimler öylesine değerliler ki, herhangi yeni bir şeyle onlara dokunup eriteceğimden korkuyorum. Peki, bunlar benim için gerçekten böylesine değerliler mi? Evet, kesinlikle öyleleler. Hatta kırk yıl sonra bile benim için anımsanmaya değer şeyler olacaklar..."
Sayfa 125Kitabı okudu
"Uzun süredir beklediğim felaket nihayet gelip kapıya dayanmıştı, hem de tahmin ettiğimden yüz kat daha şiddetli ve ani bir şekilde. Durum benim açımdan oldukça tuhaf, kaba ve trajikti. Başıma mucizevî denebilecek hadiseler geldi. En azından ben böyle görüyorum, zira içinde bulunduğum girdap düşünülecek olursa yaşadıklarımın hiç de sıradan şeyler olmadığı kesin. Belki de asıl mucizevî olan, yaşananlara gösterdiğim tavırdı. Şimdi bile kendimi anlayamıyorum. Bir rüya gibi geçip gitti her şey. Ne aşk kaldı ne bir şey. Güya çok güçlüydü, gerçeğin ta kendisiydi falan... Ne oldu şimdi? Bazen deli olduğumu ve bir tımarhanenin tam ortasına düştüğümü düşünüyorum. Belki de hâlâ oradayımdır, her şey sadece gelip geçici birer rüyadır belki de..."
Sayfa 124Kitabı okudu
"Eğer gelmeyecekse, eğer böyle bir şey onun açısından olanaksız bir saçmalıksa, isteyeceğim başka ne kalıyor ki? Ne istediğimi bile bilmiyorum."
Sayfa 104Kitabı okudu
" Sizi umutsuzca seviyorum ben, hatta öfkelenince bin kat daha fazla seveceğim. Eğer sizi öldürecek olursam, ardından kendimi de öldürmem gerekecek. Fakat yokluğunuzun dayanılmaz acısını hissedebilmek için, kendimi öldürmeyi mümkün olduğunca geciktireceğim. En tuhaf olan da ne, biliyor musunuz ? Neredeyse imkânsız bir şey arzu etmeme rağmen, her geçen gün size olan sevgim çoğalıyor. "
Sayfa 41Kitabı okudu
" Benim için ulaşılamaz olduğunun ve onunla ilgili hayallerimin imkansızlığının bilinciyle bana eziyet etmekten derin bir haz duyuyor. "
Sayfa 15Kitabı okudu
" Tuhaf bir ruh hali içindeydim. "
Sayfa 8Kitabı okudu
"Başka insanların düşüncelerini bu kadar önemsememelisiniz."
Sayfa 258Kitabı okudu
'Beklemek manasız değildir.'
Sayfa 209Kitabı okudu
"En küçük bir umut bile bazen büyük acılar verir ve tıpkı şimdi olduğu gibi daha fazla zarar vermeden kestirip atmak en iyisidir."
Bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.
Denizde susuzluktan ölen biri gibiydim.
Acı çekmek için bile yetersizdim.
"Dünyayı daha iyi tanıdıkça, hoşnutsuzluğum artıyor ve her geçen gün, insan karakterinin kararsızlığına ve insanların görünüşlerine ne kadar az bel bağlanabileceğine olan inancımı doğruluyor."
Sayfa 139Kitabı okudu
