sinemnur tokatlı
@_sineww
sivas, 12 Haziran 2007
6 okur puanı
Şubat 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Ben... bu kirli yalnızlık içinde utanmayı tamamen unuttum.
Sayfa 12Kitabı okudu
Çünkü sadece kendi kaderlerini bir gizem olarak yaşayabilenlerin gerçek anlamda yaşadıklarına inanıyorum.
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık
Okur Takip Önerileri
İçimin bir zamanlar ne kadar ölü olduğunu asla bilmediler, şimdi nasıl çiçek açtığımı da asla anlamayacaklar.
Birisi bana ihtiyaç duyuyor, beni arıyordu, ilk kez bu dünyaya ait birisi için var olduğumu hissediyordum.
Korkularından kurtulmak için tutunabilecekleri, sarılabilecekleri herhangi bir şeyin olduğunu hissetmek yalnızlar için, kendi içine hapsolmuş insanlar için ne mucizevi bir şeydi.
Onun ölüm haberini aldığımda, 6.922'nci sigaramı içiyordum.
Öğle vakti aydınlığında anlaşılır mı gece karanlığının derinliği ?
Çünkü bilindiği gibi dünyada hiçbir şey insan ruhu üzerinde hiçlik kadar ağır bir baskı uygulayamaz.
"Berlin'de yalnızsınız değil mi?" dedi.
"Ne gibi?
"Yani... Yalnız işte... Kimsesiz... Ruhen yalnız... Nasıl söyleyeyim... öyle bir haliniz var ki..."
"Anlıyorum, anlıyorum... Tamamen yalnızım... Ama Berlin'de değil... Bütün dünyada yalnızım... Küçükten beri..."
"Bende yalnızım..." dedi. Bu sefer benim ellerimi kendi avuçlarının içine alarak: Boğulacak kadar yalnızım..." diye devam etti, " hasta bir köpek kadar yalnız..."
Oysa bir kadının duyguları, söze dökmeden ve bilincinde olmadan da her şeyi bilir.
Peki ama, bu sevmek midir be adaşım, bir kadını öpmek, onu istemek sevmek midir ?
Bir oyuncak olabilirdi bu, sert bir odundandı gerçi, kaba ve basit, ama zamanı aldatmak için bir oyuncak en azından.
Sonunda akşam olmuştu . Ama akşamlar da ne hüzünlüydü burada ! Havanın kararmasından, her şeyin kaybolmasından, ışığın sönmesinden başka bir şey değildi.
Sayfa 9Kitabı okudu