Dilin konuşamadığı o yerde,
Kalp ne derdi şu hale?
"Size acıyorum! Kimseye hak ettiği değeri göstermiyorsunuz. Her gün yanınızdaki insana bile sahte bir gülüş, hatta gülüş bile değil.. Sırıtıyorsunuz! Bazılarınız bunu bile yapmaktan çekiniyor. Mutsuz olduğunu söyleyip kaçıyor -kaçmaya çalışıyor- insanlardan. Aynı korkularından kaçmak istedikleri gibi... Size acıyorum! Ne yazık sizlere ki etrafinızda olan güzel şeyleri fark etmiyorsunuz.
Hatırla!
"Hatırla, daha önce yaşadıklarını hatırla!
Unutma, hepsi sadece bir rüya!
Uyuma, yoksa kabul olmayacak ettiğin dua!"
(Hikâyeler)
Okur Takip Önerileri
Seni öldürmeye zorluyorlar, kendi içinde.
Bir fare de istediği yere gitmekte özgürdür, labirentin içinde kaldığı sürece.
Acı insanda iz bırakır, ama görülmeyecek kadar derinde.
Bir ihtimal daha var! O da ölmek mi dersin!
Hadi ilk cümleyi ben fısıldayayım kulaklarına:
Yalnız yıldızların değil, hayallerin de haritaları vardır.
Alfabenin bütün harfleri kaybolunca da susmaktan başka çare kalmazdı.
Kemikleri, eti, bağırsakları ve kan damarlarını kaplayan deri nasıl insan görünümünü katlanabilir hale getiriyorsa, ruhum acıtasyonu ve ihtirası da kibirle kapatılmıştır; kibir, ruhu kaplayan deridir.
İyilik, yola düşen, yoldan toplanan bir şey değildir. Tesadüfen ele geçen bir şey değildir. İnsan iyiliği ancak başka bir insandan öğrenir.
Bu dünyadan insanlar göçüp gider ama yaptıkları iyi şeyler kalır.
Gözlerimi kapayabilir, kulaklarımı tıkayabilir, ama düşünmeden edemezdim.
İnsanın eli ayağı tutuyorsa, sağlığı yerindeyse, çalışmaktan daha iyi ne vardır onun için?
Yakarmak, ağlamak bir reddediş, bir başkaldırmadır. Ama ellerinden bir şey gelmediğini, gidenin geri gelmeyeceğini anlayıp susmak daha korkunçtur.
