“Cahil kişilerin ruhu gübrelenmemiş, sürülmemiş topraklar gibi katıdır. Önyargılar bu ruhlara, kaya diplerinde biten otlar gibi sımsıkı yapışır, inatla büyürler. Bunları söküp atmak, kökünü kurutmak zor mu zordur; bunu biliyordum.”
…Yalnız, ne doğan güneşe bakıyordum, ne gülümseyen göğe, ne de uyanmaya başlayan doğaya. İdam sehpasına gitmek için güzel yerlerden geçen bir adam yolunda açan çiçekleri değil, yolun sonundaki tahta iskemleyle baltayı, kemiğin, etin kopuşunu, ağzı açık bekleyen mezarı düşünür. Ben de, ister istemez, nasıl kaçacağımı, yersiz yurtsuz nerelerde dolaşacağımı düşünüyordum. Ah! İçim paralanarak da, arkamda bıraktıklarımı düşünüyordum.
“Siz ömrünüzde hiç kıskançlık duymadınız, değil mi, Miss Eyre? Duymadınız elbette; sormama bile gerek yok, âşık olmadınız ki! Bu iki duyguyu da bundan sonra tanıyacaksınız. Ruhunuz uyuyor daha. Onu uyandıracak sarsıntı olmamış. Sanıyorsunuz ki bütün yaşam şimdiye kadar gençlik yıllarınızın geçip gittiği gibi sakin sakin akıp geçecek. Gözleriniz, kulaklarınız tıkalı olarak kendinizi akıntıya bırakmışsınız; ne sulardan yükselen kayaları görüyorsunuz ne de bu kayaların dibinde kaynayan buruntuları duyabiliyorsunuz. Ama elbet siz de –mim koyun bu sözlerime– bir gün ırmağın kayalık bir geçidine geleceksiniz. Burada yaşantınızın tüm akışı altüst olacak, köpükler, uğultular içinde keşmekeşe boğulacak. Ya yaşantınızın sivri uçlarına çarpılarak paramparça olacaksınız ya da yüksek bir dalga sizi yukarıdan aşırarak durgun sulara ulaştıracak... Benim şimdiki durumum gibi...”
Okur Takip Önerileri
626 syf.
9/10 puan verdi
"Benim bildiğim yedi senedir o tekneyi yapmakla uğraşır. Bitti derken her şeyi bozup dağıtır, yeni baştan başlar. Bu akıllı adamın işi değil ki be, basbayağı hıyarlık. Yedi yıl bir kayıkla uğraşılır mı!"
Doc yere oturmuş, lâstik çizmelerini çıkarıyordu. Yavaşça: " Senin aklın almaz onu," dedi. "Henri kayığa bayılır ama denizdeyken de korkar,"
"Denizden korkan adam kayığı ne yapacak öyleyse? "
"Herif kayık sevdalısı... Düşünelim ki, kayığı yapıp bitirdi. Bu sefer halk ne diye denize indirmediğini soracak. Denize de indirdi diyelim, içine binip dolaşmak gerek. Ama sudan hoşlanmıyor. Anlıyorsun ya, denize indirmek zahmetinden kurtulmak için tekneyi bitirmeyecek."
2022 OKUMA HEDEFİ
1/30 kitap - %3 tamamlandı
1 kitap okudu
30 kitap
80 sayfa
0 inceleme
1 alıntı
Çatlayacak derecede koşturulunca daha kolay soluk almak için dişleriyle damarlarından birini koparan cins atlar olduğunu anlatırlar. Ben de çok zaman böyle oluyorum. Damarımın birini koparıp sonsuz hürriyete kavuşmak istiyorum.
