Herkes için her şeysin. Dostların sana değer veriyor. Onlara neşe ve sevinç getiriyorsun. Sanıyorsun ki, onlar sensiz olamazlar. Ama sen bir gitsen, bu çevreden
uzaklaşsan, senin yokluğunu, bıraktığın boşluğu duyacaklar mı ? Duyacaklarsa, bu ne kadar sürecek?
İnsan hayatta geçici bir yolcudur. Kendi varlığına en çok inandığı, dostlarının hatıralarında ve gönüllerinde en çok izler bıraktığını sandığı yerde bile kalplerden silinir ve izleri kaybolur. Hem de ne çabuk!
Okur Takip Önerileri
Bir zehri insan bir kere de yutmalı, ya ölür ya kurtulur.
Zehri şurupla, daha bilmem ne haltla karıştırıp yudum yudum içmek pis şey, igrenç şey. Felaketi ağır ağır haber vermek testere ile adam kesmeye benzer.
Aydınlık, hasta gözleri nasıl incitiyorsa, saadet de hasta gönüllüleri öyle sızlatıyor. Hasta gözler gibi hasta gönüller için de karanlıktan iyi ilaç yok.
Mektepte bize bir şiir ezberletmişlerdi. İnsan, yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, her birinin gönlümüzden kopup ayrılması, bir ayrı sızı uyandırırmış. Bunu yazan şair ne kadar haklıymış!