Zoom narsisizmi kendine özgü yan etkiler de üretiyor. Estetik cerrahide bir patlamaya yol açtığını söyleyebiliriz. Ekrandaki bozuk veya bulanık görüntüler insanların görünüşlerinden dolayı umutsuzluğa düşmesine sebep olurken, bir yandan da ekran çözünürlüğü iyiyse kırışıklıklar, kellik, karaciğer lekeleri, göz altı torbaları veya diğer sevimsiz cilt kusurlarını anında tespit ediyoruz. Covid-19 salgınının başlangıcından bu yana Google’da estetik cerrahi aramaları hızla artış gösterdi. Karantina sırasında, estetik cerrahlar, yorgun görünümlerini iyileştirmek isteyen müşterilerden gelen sorularla dolup taştı. Hatta artık “Zoom dismorfisi”nden söz ediliyor. Bu dismorfiyi (kişinin fiziksel görünümündeki kusurlarla ilgili abartılı bir endişe ve saplantı hâli) dijital ayna tetikliyor. Virüs, salgın öncesinde bizi zaten pençesine almış olan optimizasyon çılgınlığının sınırlarını zorluyor. Virüs toplumumuza bir ayna tutuyor. Ve ‘Zoom dismorfisi’ durumunda, ayna gerçektir! Kendi görünüşümüzle ilgili saf umutsuzluk içimizde yükselir. Zoom dismorfisi; yani egolarımızla ilgili olan bu patolojik endişe de bizi yorgun düşürüyor.
Byung Chul Han
https://youtu.be/AkAGZgjJxbM
Patalojik narsisizme sahip olan bireyler kendinden tamamen emin ve başkalarının düşüncelerini önemsemez bir tavırla davranmalarına rağmen içsel süreçte tamamen başkalarının düşünceleriyle beslenmeye açık bireylerdir. Bu durum da bu bireylerin dış görünüşlerindeki abartılı güvenleri ve kendinden emin tavırlarının aksine iç süreçlerinde kendilerine güvenmeyen bireyler olduklarının göstergesidir. Patolojik narsisizmdeki en önemli nokta bireyin tamamen dıştan gelen yorumlarla beslenmeye açık ve muhtaç olmasıdır.