EWET
WESLEY — Ne var Avrupa'da?
ELLA — Her şey var Avrupa'da. Sanatın âlâsı. Yağlıboya tablolar. Şatolar. Binalar. Şahane lokantalar.
ELLA — Bilir bilmez konuşmasana! Açlar sınıfı diye bir sınıf yok!
EMMA — TABİİ VAR! AÇLIKTAN KIVRANAN İNSANLARIN OLUŞTURDUĞU BİR SINIF VAR AMA BİZ ONLARDAN DEĞİLİZ!
WESTON — (WESLEY'e) Bak, bu evde yapmam gereken birtakım şeyleri ihmal ettim, biliyorum. Bir sürü işi benim yerime sen yaptın, kabul. Ama ben de, gelirken enginar getirmedim mi? Getirmedim mi, söyle. Mecbur değildim ki. Yolumu uzattım. Otoyolda giderken tabelayı gördüm, sırf sizlere enginar almak için saptım, yolumu iki mil uzattım.
Sizler, dünya sizin küçücük, zavallı hayatınızın çevresinde dönüyor sanıyorsunuz. Sanki herkes, her şey, soluğunu tutmuş, sizin ne yapacağınızı bekliyor. Oysa kazın ayağı öyle değil. Kimsenin beklediği yok. Her şey ilerliyor. Her şey siz olmadan ilerliyor. Tekerlekler dönüp duruyor. Geri çevirmek için yapabileceğiniz hiçbir şey yok.
EMMA — O adam sayesinde amacına kolay ulaşacağını sanıyor, ömrü billah burada tıkılıp kalmak istemiyor. WESLEY — Onun orasını çok önceden düşünseymiş. EMMA — Düşünememiş. Babamla birlikteyken. Düşünmesine fırsat bırakmazdı ki. Öylece sürüklenip gitmiş. WESLEY — Annem düşünmekten acizdir. Babam da öyle. EMMA — Ne kadar insafsızsın.
WESLEY — Her dakka didindikleri halde hiçbir yere varamayan insanlar düşünemezler ki. Vakitleri olmaz bi kere.
Sanki içinde derinlerde bir yerde bir yara oluşmuş da ondan kanıyorsun sanacaksın
Sayfa 6Kitabı okudu
Şiir gibi şiir (Uluma) -bazı şeyler bir yerde zevk meselesi tabi-
Howl (Uluma) – Allen Ginsberg
Carl Solomon
İçin
Kendi kendime konuşmakta üstüme yoktur. En iyisi de odur zaten. Daha iyisi olamaz. Hiç değilse insan yalnızlık çekmez.
Fazla rahata alışmanın en kötü yanı ne, biliyor musun? Kökenlerini unutuyor insan. Bağlantıyı koparıyor. Bir yerlere varıyorum sanıyorsun, ama hep kaybediyorsun. Her an biraz daha geride kalıyorsun. Üstüne ölü toprağı serpilmiş gibi oluyorsun. İpnotize edilmiş gibi. Vücudun uyuşuyor. Derken komaya giriyorsun. Onun için, geri dönebilmen için, arada bir sert bir masada yatmanın yararı var. İyice sert bir masa insanı yaşama döndürür.
Aile yalnızca toplumsal bir olay değil. Hayvansal bir olay. Hepimizin aynı çatı altında olmamız tesadüf değil, doğa gereği. Hep bir arada olmak zorunluluk değil belki, ama doğal.
Her dakika didindikleri halde hiçbir yere varamayan insanlar düşünemezler ki. Vakitleri olmaz bir kere.
Ucuz konut ihtiyacının karşılanması amacıyla tarımın gittikçe geri plana itildiğini görmek çok acı, ama n’aparsınız? Çağın gereklerinden biri bu. Gezegenimiz üstündeki insanların sayısı çok arttı. Bütün mesele burada. Basit bir matematik hesabı. İnsanlar çoğaldıkça barınma gereksinmesi artıyor. Barınaksa toprak istiyor. Basbayağı bir denklem işte.