“İçinde hâlâ acıyan bir yer vardı, ama iyi şeyler vaat eden bir acıydı bu, tamamen kapanmadan önce kabuk tutarken yanan yaralar gibi sıcak ama yumuşak bir acı.”
Acı duyabiliyorsan, canlısın. Başkalarının acısını duyabiliyorsan, insansın. 🌿 |
Lev Tolstoy
Lev Tolstoy
|
Herkesten çok acı çeker ve bütün bunların yüzeysel, geçici, şeytansı bir sanrı olduğuna, karanlığın sona ereceğine ve sonsuz bir ışığın bir gün mutlaka parlayacağına inanır.
Yalan da olsa bir ümide tutunup yaşamak mı daha kolay yoksa acı hakikatle yüzleşip yola devam etmek mi?
“Kırık kalbini iyileştirmeye mi çalışıyordun?” “Aşk, acı demek. Sevmemek daha kolay.” Agnes başını sallayıp onaylayarak, söylediklerimin bir tadı varmış gibi yutkundu ve uzaklara baktı. “Evet. Evet, öyle. Aşk, acı demek.”
244 syf.
·
Puan vermedi
·
3 günde okudu
İklimler/Andre Maurois Öncelikle kitabı çok beğendiğimi söyleyeceğim.Asıl adı Emile Herzog olan yazarın en duyarlı romanı olarak kabul edilen İklimler iki ayrı bölümden oluşuyor. Birinci bölümde Philippe'le ilk eşi olan Odile'nin hayatını Philippe'den dinliyoruz.Odile tuhaf, gizemli bir kişiliğe sahip ve bu mutsuz evlilik bitiyor.Sevgisi de yetmiyor Philippe'nin ayrılmalarına. İkinci bölümde dirençli ve sabırlı ikinci eşi İsabelle anlatıyor bize acı ve sabırla ondan dinliyoruz hikayeyi. Maalesef ki ilk evliliklerinde çektiği tüm acıların bedelini ikinci eşi İsabelle'ye ödetiyor. Oldukça duygusal bir anlatımın egemen olduğu romanda başarılı ruh çözümlemeleri ağır basıyor. Sanırım şu alıntı kitabı bize özetliyor. "İşte kadınların zekaları böylece, kendilerini seven erkeklerden kalma tortulardan ileri gelir, tıpkı bunun gibi erkeklerin zevkinde de, yaşamlarından geçmiş olan kadınların izi kalır; çoğu kez de bir kadının bize çektirdiği dayanılmaz acılar başka bir kadının bizi sevmesine ve mutsuz olmasına neden olur."
İklimler
İklimlerAndre Maurois · Engin Yayıncılık · 19982.554 okunma
Aslında neşeli, sakin, uysal bir kişiliği vardı, ama o kadar acı çekmiş, o kadar felakete uğramıştı ki, herkesin mükemmel olmasını istiyordu artık. En küçük bir aksilik onu deli etmeye yetiyordu. Böyle anlarda, kendini kaybediyor, müthiş bir öfke nöbetine kapılıyordu. kendine küfür ediyor, başını duvarlara vuruyordu.
Bazı acılardan kaçamazsın belki. O acıların etrafından da dolaşamazsın, yaşaman gerekir. Acı da zaten yaşanmayı talep eder. Yaşa acını ama teslim olma.Düştüysen daha önce de kalktın.
İnsanın kendine biçtiği cezadan daha acı dolu olanı yoktur.
Gece ve Meczup
"Hayır, sen benim gibi değilsin ey Meczup, çünkü sen acı karşısında titrersin, dipsiz derinliğin ezgisi seni dehşete düşürür."
Olimpos yayınlarıKitabı okuyor
250 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.