Seslerin neler anlattığını bilebilmek için dinlemeliydik. Oysa, mesleği “dinlemek” olan çok az kişi dışında seslere kulak verenimiz yok. Sesler, bu yüzden tarihlerindeki en yalnız günlerini yaşıyorlar. Bu yalnızlığın yok oluşa çevirmemek için, onları gürültülerin içinden kim çekip alacak! Kim fizik kanunlarına tutunup, evrenin karanlık
Beşinci Tip Kalıtsal Duyusal Otonom Nöropati hastalığı olan çocuklar, beynine ağrı sinyali gitmediği acıyı duymuyorlar.
Bu yüzden kendi vücuduna zarar veriyor ama hissetmediği için fark etmiyor.
Ve bizler de öyle bir hale geldik ki etrafımızdaki acıları, çığlıkları duymaz olduk.
En acı veren haberleri dahi okuyup geçiyor, saniye sürmeden unutuyoruz.
Ali Ural'ın Makyaj Yapan Ölüler Kitabında dediği gibi;
Acı çekmeye başlamazsak yanmaktan kurtulamayacağız..