Hayat neşesini ve gelecek ümidini kaybeden insanlar radikal bir karakter geliştirirler.
Alışkanlıklarının kölesi olanlar yavaş yavaş ölür.
İnsanlara ırklarına, coğrafyalarına, dinlerine, VS. bakarak muamele eden ötekileştirici zihin, insana karşı işlediği bu en temel suçun bedelini kendini hiçbir yerde güvende hissetmeyerek ödemektedir.
Eleştiri, yol bulmak içindir, eleştirdiğimizi yoldan çıkarmak için değil.
"Neden imanın yerini kalp olarak göstermiştir Allah Resulü?" diye sorar Maturidi ve"Hiç kimsenin bir başkası hakkında hüküm vermesine imkan vermemek için. "cevabını verir.