aşık maşukunu ararken onun fiziki varlığını mı arar yoksa kendisindeki imgesini mi?!
İki çay içip dönecektim, biri bana, biri kederime.
Hiç karşılaşmamak vardı ya da onu başkalarında bulduğunu sanmak. Hangisi daha kötüdür bilmem ama ikisi de insanı gizli bir deliliğe sürükleyen eksiklik olmalı.
“Yalnız kağıtlarda çıldırabiliyoruz.”
Sayfa 102Kitabı okuyor
“Biz tedirginiz, biz bunalıyoruz. Geleneklerden iğreniyoruz. Sürüyü hor görüyoruz. Ama onlar gibi okula gidip diploma -yazılı resmî bir kağıt olmaktan öte hiçbir değeri olmayan bir şeyin- ardına düşüyoruz.”
Sayfa 101Kitabı okuyor
“Neden bütün ötekiler gibi davranarak yolumuza zararsız ziyansız devam etmek zorunda bıraktık kendimizi?”
Sayfa 101Kitabı okuyor
“Bugünse değişti her şey. Güneşe çıkıyorum şimdi. Güneşe diye çıkıyordum kapıdan. Ceset karşılıyor beni ilk adımda.”
Sayfa 100Kitabı okuyor